 |
tonatyle.moblo.pl
niby nic a pamięć wariuje. tonatyle
|
|
 |
|
niby nic, a pamięć wariuje. / tonatyle
|
|
|
|
i pomyśleć, że ledwie się obróciłam, a już minął rok. wczoraj umierałam ze szczęścia, dzisiaj tylko je wspominam. / tonatyle
|
|
|
|
pół nocy minęło i chociaż staliśmy się parą, ja nie czułam się do końca szczęśliwa. zwyczajnie nie dowierzałam w to, co się wydarzyło. było zbyt wiele nowych sytuacji, które musiałam przetrawić. cała przemarzłam, pomimo, że siedziałam w płaszczu. słuchałam opowiadań pijanego znajomego rodziny, a gdy tylko ruszyłam się z miejsca, cała zgraja chłopaków pobiegła za mną. moja mama śmiała się z mojego powodzenia, a ja szczerze mówiąc miałam go już trochę dosyć. przed snem rozmawiałam z dziewczyną kuzyna. o niczym jej nie powiedziałam, nie chciałam zapeszać. tego samego dnia, po powrocie do domu, dostałam od niego pierwszą wiadomość. i tak minął rok, a ja ciągle wspominam tamten dzień, który był tak cenny i warty zapamiętania. / tonatyle {cz. 5}
|
|
|
|
nigdy nie zapomnę kolejnego magicznego pocałunku. i chociaż miałam na sobie zwykłe baleriny, a na dworze był mróz i oblodzona powierzchnia, potrafiłam docenić urok tego momentu, gdy szliśmy w objęciach, ciesząc się bliskością. stanęliśmy przy jakimś domku, dookoła było ciemno, a niebo gwieździste. nikogo nie było w pobliżu, a lekki chłód dawał o sobie znać. przytuliliśmy się, a potem pocałowaliśmy. wyznał, że czuł się przy mnie niezwykle, a ja cała drżałam z nie dowierzania. magia, po prostu magia. / tonatyle {cz.4}
|
|
|
|
czas mijał, wielu chłopaków prosiło mnie do tańca, alkohol się kończył, a on wciąż pozostawał obojętny. wzięłam sprawy w swoje ręce, aż w końcu udało mi się wyciągnąć go na parkiet. dowiedziałam się, że pali. zakuło mnie to lekko, jednak tak mnie do niego ciągnęło, że przestało mi to przeszkadzać. poszliśmy na krótki spacer, na którym wyznał mi, że za mną tęsknił. pierwszy raz go wtedy przytuliłam. po powrocie usiedliśmy w cichym i pustym miejscu. pocałowaliśmy się, porozmawialiśmy. mój pierwszy pocałunek. "nie wierzę" powtarzałam ciągle przez całą noc. / tonatyle {cz. 3}
|
|
| tonatyle dodał komentarz: |
7 stycznia 2012 |
|
|
ledwie otworzyłam drzwi, a mróz już zdążył dotknąć moich policzków i rąk. wysiadłam powoli starając się nie zabić na oblodzonej drodze. w drzwiach przywitał mnie najmłodszy z kuzynów. wchodząc na salę, rozwiały się wszystkie moje wizje tego miejsca. sala wyglądała na dużo mniejszą, niż się spodziewałam. zeszłam na dół, żeby przywitać resztę rodziny. początkowo siedziałam ze znajomymi najstarszego z braci. rozmawiałam z kuzynem, gdy nagle go zobaczyłam. serce zabiło mi mocniej, a oczy nie chciały zwrócić uwagi na kogokolwiek innego. 'cześć' rzucił tylko i usiadł koło swojego przyjaciela. / tonatyle {cz.2}
|
|
|
|
rok temu umierałam ze szczęścia, moje życie uległo zmianie. pamiętam ten moment, gdy jechałam na
imprezę. siedziałam przy drzwiach, jednym uchem słuchając rozmów kuzyna, jego ojca i dziewczyny, drugim ukochanych piosenek. patrzyłam na gwiazdy z podekscytowaniem, myśląc o tym, co ma nadejść. miałam go ponownie zobaczyć. znowu, po pół roku. myślałam, że nic szczególnego się nie zdarzy, że nawet się nie przywitamy. tak naprawdę nie zdawałam sobie sprawy z tego, jak bardzo się myliłam../ tonatyle {cz.1}
|
|
|
|
ja to mam wyobraźnię. z moich wizji powstałyby najlepsze horrory, fantasty i komedie romantyczne, jakie tylko można stworzyć. / tonatyle
|
|
|
|
i choćbym dała opis, że umieram, Ty i tak być nie napisał słowa. / tonatyle
|
|
|
|
jak inni kogoś potrzebują, zawsze służysz pomocną dłonią. gdy Ty potrzebujesz innych, nagle nikogo nie ma. / tonatyle
|
|
|
|
rok temu znaczyli dla siebie wszystko, obecnie traktują się jak nieznajomi. / tonatyle
|
|
|
|
Dodaj komentarz