 |
sabibi.moblo.pl
Byliśmy jak lód i ogień i dlatego powinniśmy wzajemnie się wykluczać. Mimo to pasowaliśmy do siebie jak nikt inny. To był kolejny dowód że należeliśmy do siebie.
|
|
 |
|
Byliśmy jak lód i ogień i dlatego powinniśmy wzajemnie się wykluczać. Mimo to pasowaliśmy do siebie, jak nikt inny. To był kolejny dowód, że należeliśmy do siebie.
|
|
|
|
Możliwe, że gdyby miłości włożyć okulary nigdy nie byli byśmy zakochani
|
|
|
|
-Nie pamiętasz bajki o dziewczynce, która uciekła z balu ?
-Co ?
-Sluchaj, chodzi o to, że Pani Kopciuszek chciala uciec przed milością własnego życia .
-Aaa . Ale i tak jej się to nie udalo .
-Otóż to !
|
|
|
|
- zrozum . to sie nie zdarza normalnym ludziom !
- sugerujesz ze coś z nami nie tak ?
|
|
|
|
czasami po prostu mam chęć powiedzieć ' nie idź. zostań jeszcze chwilę ' przytulić Cię od tyłu. i pomasować twój kaloryfer na brzuchu, który przecież tak uwielbiam
|
|
|
|
Nie zostawiaj tego, którego kochasz dla tego, który Ci się podoba. Bo ten który Ci się podoba odejdzie do tej którą kocha.
|
|
|
|
I daję Ci 15 sekund abyś mnie pokochał.
A jeśli nie zdążysz, to nic. Dam Ci kolejne 15 sekund.
|
|
|
|
- Lepiej być nie może!
- To jeszcze się okaże
- Lecz to właśnie jest everest moich marzeń.
|
|
|
|
cdn -Chcę, żebyś wiedziała, że nigdy nie pozwolę Ci spaść!- krzyknął.
Zaparł się nogami o wystający korzeń i wciągnął ją do siebie.
Kiedy już była bezpieczna wepchnął ją na skałę i sam próbując do niej dołączyć ujechał na błocie.
Maź zaczęła się rozpływać po kamieniach. Osunął się na niebezpieczną odległość.
Teraz sam zawisł nad przepaścią. Dziewczyna widząc to rzuciła mu się na ratunek.
-To moja wina!- krzyczała -Nie możesz teraz zginąć!
Złapała go za rękę, ale on odepchnął ją od siebie po czym spadł.
Nagle usłyszała dziwny szum. Wiatr ucichł, deszcz przestał padać, a sztorm ustał.
-Chcę, żebyś wiedziała, że nigdy nie pozwolę Ci spaść!- usłyszała znów.
Tak jakby wiatr przemówił do niej. Nie miała pewności. Wiedziała jedno...
On tam jest, już zawsze... I nigdy nie pozwoli jej spaść..
|
|
|
|
Dziewczyna stanęła nad przepaścią i ostatni raz spojrzała w dół.
"Dość wysoko.." - przeszło jej przez myśl.
Kiedy odetchnęła nieco, wycofała się o kilka metrów, po czym ruszyła.
Na pełnym rozpędzie wykonała ostatnie trzy kroki i skoczyła.
W tym właśnie momencie poczuła na swej dłoni uścisk, który nie pozwolił jej lecieć.
Wisząc na czyjejś ręce szybko otrząsnęła się i spojrzała w górę.
-Dlaczego mnie złapałeś?! Puść mnie! Chciałam lecieć!
Chłopak nie odezwał się. Nadal trzymał blondynkę mocno. Ta zaś spojrzała w dół.
Szybko pozbierała myśli i otrząsnęła się. Wpadła w panikę.
-Nie! Nie puszczaj mnie! Nie daj mi tu zginąć, błagam..
Nogi chłopaka nieco ujechały na błocie. Sam osunął się w stronę przepaści.
W jej oczach pojawiły się łzy. Spojrzała na niego błagalnie ostatni raz.
|
|
|
|
a ja i tak jestem ci wierna i codziennie wybieram ciebie z pośród miliona i szepczę kocham. i jak talizman noszę wszędzie ze sobą twój uśmiech.
|
|
|
|
nie da się opowiedzieć miłości, bo nie można opisać gestów i spojrzeń.
|
|
|
|
Dodaj komentarz