 |
psychoanalyse.moblo.pl
http: www.youtube.com watch?v=AsiQqg5UM4Y Odpłyń ze mną. Wiem że też marzy Ci się tak wrażliwy facet. Tylko ile w tym prawdy?
|
|
 |
|
I tak kiedyś nadejdzie ten pierdolony koniec. / psychoanalyse.
|
|
|
|
Nie znoszę obrabiania dupy po kątach. Gardzę tobą dziewczynko i tym, co masz mi do powiedzenia.
|
|
|
|
[5]. Po paru próbach ostatecznie uległ i wszedł do mojego pokoju. -Nie za ostra muzyka jak na dziewczynę?- Zapytał wówczas śmiejąc się. Rozmawialiśmy na wszelkie tematy, czuł się bardzo swojo, choć tak naprawdę dopiero się zaznajomiliśmy. -Wyglądasz prześlicznie- Skomplementował mój wygląd. Nie mogłam uwierzyć w to, co się działo. Moje wątpliwości rozwiał pocałunek. I pomyśleć, że to zasługa ciekawskiej mamy. / psychoanalyse. [ DZIĘKUJĘ ZA CIERPLIWOŚĆ :D :* ]
|
|
|
|
[4] Błyskawicznie oderwałam się słysząc dzwonek do drzwi, byłam stuprocentowo pewna, że to Marysia. Moja najlepsza kumpela, która uwielbiała spędzać ze mną czas w tak kapryśną pogodę. Ku mojemu zdziwieniu był to on. Zamilkłam. -Cześć, masz bardzo sympatyczną mamę- Zaśmiał się. -Zgadza się. Coś się stało?- Zapytałam lekko bojaźliwie. Nieprzygotowana na to spotkanie, starałam zaprezentować się jak najlepiej. Byłam zła na mamę, że nie zapytała o zgodę. -Nic się nie stało, spokojnie, twoja mama zaproponowała abym wpadł i tyle, jestem niezbyt mile widziany dlatego pójdę sobie.- Odpowiedział dość porywczo. Poczułam się okropnie ze swoją jednoznaczną podstawą. -Nie to miałam na myśli, wejdź- Powiedziałam proszącym głosem. [...]
|
|
|
|
[3] Po wielu wykrętach jednak nie odpuściła, byłam zmuszona opowiedzieć o chłopaku z diaboliczną osobowością. Nie ukrywałam też faktu, że bardzo mi się podobał. Kojarzyła go jako miłego, z dobrego domu chłopaka. Za każdym razem gdy go mijała, witał ją typowym "dzień dobry" -Podoba Ci się?- Zapytała bardzo zachęcająco. -Może tak, a może nie..- -Zresztą, koniec tematu!- Dodałam impulsywnie. Zażenowana zakończyłam rozmowę, niemniej jednak nie byłam w stanie ukryć melancholii, która towarzyszyła mi od dłuższego czasu. Pewnego deszczowego popołudnia, nie mając standardowo żadnego, szczególnego zajęcia, leżałam bezinteresownie podśpiewując refren swojej ulubionej piosenki. W głośnikach statystycznie rap, w głowie setki niepoukładanych myśli. [...]
|
|
|
|
[2]Gdy spojrzałam na moją fizjonomie w odbiciu, mój stan ducha nie był jednakowo za specjalny - Przecież on nigdy na mnie nie spojrzy!- krzyknęłam wybuchowo do siebie. Pozornie szczęśliwa, zarówno jak i głodna usiadłam jawnie na stole w kuchni, obserwując mamę przygotowującą obiad. Za każdym razem na swój własny sposób stara się mnie rozchmurzyć i mimo niepowodzeń, dziwnym trafem udaje się to. -Czy coś się stało?- Spytała bardzo niechybnie. -Nie, nic mamo- odpowiedziałam w bardzo krótkim czasie. -To z jakiej racji moja księżniczka ma ponurą minę?- Spytała ponownie. Tym razem stanowczo i dowcipnie. -Oj przestań!- Zaśmiałam się, skupiona w widok okna. [...]
|
|
|
|
[1]Odkąd pamiętam moja mama zawsze miała szalone pomysły. Nieustannie, za każdym razem próbowała urozmaicić moje życie. Począwszy od prezentów, kończąc po zdumiewająco pysznych śniadaniach. Dla niej wiecznie byłam małą, lekkomyślną dziewczynką. Nie rozpieszczała mnie, zwyczajnie jak każda dobra matka dbająca o swoje dziecko, chciała dla mnie jak najlepiej. Tamtego dnia obudziły mnie promienie słońca, które padały prostopadle na moje półprzymknięte powieki. Delikatnie podniosłam się z łóżka i podeszłam bezpośrednio w stronę okna. Na mojej twarzy gruntownie pojawił się uśmiech. Przed moim blokiem, w dresach,trzymający telefon komórkowy. Nadzwyczajnie na kogoś czekał. W jednej chwili poczułam skurcze serca. Najchętniej wybiegłabym w samej piżamie i oplotła jego szyję moimi ramionami. Nie zastanawiając się skierowałam się w stronę lustra, aby ogarnąć twarz. [...]
|
|
|
|
Chciałam uciec jak najdalej, jak najdalej od niego. Jednak los ponownie pokarał mnie za naiwność. / psychoanalyse.
|
|
|
|
W owym czasie leczyłam moje zranione, lekko zażenowane serce. Dodatkowo, na domiar tego byłam przymuszona do wykonywania codziennych obowiązków, które ewidentnie nie sprawiały tej przyjemności jak dawniej. Wyłącznie czego żądałam i za czym niecierpliwie wyczekiwałam była noc. Czas, w którym miałam warunki aby rozważyć, oraz przetrawić mój aktualny byt. / psychoanalyse.
|
|
|
|
Im bardziej poznaję ludzi, tym bardziej kocham zwierzęta. / George Bernard Shaw.
|
|
|
|
Pokaż komentarze (2)