|
pjonaziooom.moblo.pl
A najgorzej jest jak zdasz sobie sprawę że nic z tędzie że gdyby między Wami miało coś być to byłoby już dawno. Kiedy zrozumiesz że to co się dookoła dzieje wcale
|
|
|
A najgorzej jest, jak zdasz sobie sprawę, że nic z tędzie, że gdyby między Wami miało coś być, to byłoby już dawno. Kiedy zrozumiesz, że to co się dookoła dzieje wcale nie zmierza ku spełnieniu Twoich marzeń.
|
|
|
Trudno zakończyć coś, co nigdy nie miało początku.
|
|
|
W życiu każdego z nas jest przynajmniej jedna niewypowiedziana tajemnica, niewybaczalny żal, nieosiągalne marzenie i niezapomniana miłość.
|
|
|
Gdy wchodzę pod prysznic , i zlatują po mnie krople wody czuję jak spływa jakaś część tego pierdolonego dnia.
|
|
|
Minęło dużo czasu od jego odejścia a ja wciąż nie jestem w stanie usunąć wiadomości od niego. Lubię je czytać wieczorem, chociaż wiem, że przy pierwszym przeczytanym zdaniu w oczach pojawia się łzy. Wiem, że przez to nie zasnę tylko będą rozmyślać o nas, a konsekwencją tego będą sine oczy. Mimo to, ponownie chcę odtworzyć wiadomości, gdzie zostawiłam cześć swojego szczęścia, gdzie byliśmy jeszcze dla siebie ważni.
|
|
|
Błagałam go, żeby mi wybaczył, kiedy mówiłam, że muszę odejść. Nie wiedział, że w tym samym momencie wyrywam sobie serce, by móc oddać mu jego własność. Nie widział, że duszę w sobie łzy i zapominam o tym jak się oddycha. Patrzyłam na jego twarz, pierwszy raz tak bardzo zmęczoną płaczem i oczy do tego stopnia przepełnione smutkiem, że miałam wątpliwości, czy zdoła zobaczyć jak wyciągam do niego rękę, by po raz ostatni dotknąć jego policzka. Czułam, jak wszystkie wspomnienia wybuchają w środku mojej głowy w momencie, kiedy pytał mnie, czy dam radę o tym wszystkim zapomnieć. Nie dam. Ale po co miałam mu mówić o tym jak bardzo mnie to boli i że właśnie popełniam samobójstwo? Przecież i tak nie uwierzyłby w to, że robię to ze względu na jego szczęście, którego nie znalazłby przy mnie. Nie uwierzyłby, że kocham go na tyle mocno, że daję mu szansę na prawdziwe szczęście beze mnie, ale z moim serce w dłoni.
|
|
|
wdychałam powietrze z każdym Twoim uśmiechem,nie wiedziałam że tak szybko upadne.
|
|
|
Nie powiem , że mam się dobrze, bo tak naprawdę jestem przerażana, tym co jesst i co mnie jeszcze czeka w najbliższym czasie. Obawiam się, że tego nie zniosę, że nie zniesie to moja psychika, a przeciez szkoda mi jej, bo tyle już wytrzymała. Na dzień dzisiejszy, muszę przyznać, że chcę stąd wyjechać, nie musieć ty wracać, znaleźć nowe miejsce, nowych ludzi i nową siebie. Boję się o siebie, kolejne rzeczy wpychają mnie w skrajność. Ale chyba nie mogę już nic zrobić, przecież każdy popełnia blędy, ja chyba jednak popełniłam zbyt wiele...
|
|
|
Wydaje Ci się, że możesz na wszystkich wokół siebie liczyć, ale kiedy coś złego się dzieje, nie ma wiernych osób przy Tobie. Najczęściej pojawiają się wyłącznie Ci, którzy chcą czerpać coś na Twoim smutku, którym jest na rękę to, że z Twojej twarzy znika uśmiech, a w sercu rodzi się ból i cierpienie. Czujesz się samotna i opuszczona. Chcesz z kimś porozmawiać, ale wiesz, że nie możesz do nikogo napisać, bo możesz się wyłącznie ośmieszyć. Nie masz pojęcia, jak masz poradzić sobie z tym co rozrywa Twoje wnętrze. Wiesz jedynie, że musisz jakoś działać i walczyć. Próbujesz więc czymś zająć myśli. Uciekasz w swoje ulubione zajęcia, które pochłaniają masę złych myśli. Uciekasz od przeszłości, przechodzisz na proces zapominania, a jeżeli już nic nie działa, bo to co się z Tobą dzieje przechodzi wszelkie granice, to zamykasz się w czterech pustych ścianach, włączasz ulubioną muzykę i próbujesz odreagować wszystko. A kiedy nie dajesz rady w samotności płaczesz, prawda?
|
|
|
zdaje sobie sprawę, że to ja zabijam siebie. Przepraszam że was krzywdzę. Ale możecie być pewni, że skoro raz znaleźliście się w moim sercu tak łatwo was z niego nie wyrzucę. Wiem, że sprawiam wam ból i nigdy nie czujcie się chciani. Chcę was bardzo, przecież was kocham. Chcę żebyście byli szczęśliwi, po prostu ja nie potrafie być szczęśliwa.
|
|
|
Czy ktokolwiek z nas, wciąż żyjących, potrafi zrozumieć samobójców? Myślę, że potencjalny samobójca uważa, że dalej nie da rady, nie zniesie więcej cierpiania. Wciąż myśli o tym co go męczy i co sprawia, że czuje się źle. Idzie przed siebie ,dosłownie nigdzie i nie patrzy. Widomy a jednak ślepy. Umiera. Nie żałuje, nosił tak ogromny ból w sercu i w każdym fragmencie ciała. Wszystko zabijało go powoli. I tak kiedyś by umarł. Nikt nie wie jak, może sam. Jedno jest pewne, na pewno nie na strarość. Czy któreś z nas może zrozumieć samobójce? Myślę, że tak.
|
|
|
To prawda mnie blokuje. To coś co ukrywam. Nie chcę znów, żeby wszyscy myśleli, żeby świat myślał, że u mnie wszystko w porządku kiedy każdej nocy zwijam się z bólu
|
|
|
|