 |
pijanamarzeniami.moblo.pl
nienawidzę tych wieczorów podczas których dużo rozmyślam rozdrabniam wszystko na czynniki pierwsze doszukując drugiego dna i zamęczam się pytaniem 'co by było gdyby?'
|
|
 |
|
nienawidzę tych wieczorów, podczas których dużo rozmyślam, rozdrabniam wszystko na czynniki pierwsze, doszukując drugiego dna i zamęczam się pytaniem 'co by było gdyby?'
|
|
|
|
Zauważyłaś jak niewiele trzeba zrobić, żeby wznieść się ponad wszystko? A gdyby tak przyszło nam samym budować drogę do swoich marzeń, a później się po niej wspinać.. Myślisz, że byłoby tak samo łatwo? - zapytał, a dziewczyna przez chwilę nie odpowiadała, bo jej mózg przetwarzał informację, jednak jak się okazało on wcale nie oczekiwał od niej odpowiedzi. - Nie, nie byłoby. Dlatego tak ważne jest, żeby dzielić te marzenia z kimś cholernie ważnym, do którego masz zaufanie i który pomoże Ci w ich realizacji. Ludzie wolą iść na skróty. Bez przerwy gdzieś się spieszą i nie zauważają tego co najważniejsze. Za wszelką cenę chcą, jak najszybciej dojść do tego swojego wymarzonego celu, kiedy tak naprawdę droga do niego jest najpiękniejsza - ciągnął. Dziewczyna przyjrzała mu się badawczo, gdy przerwał na chwilę i zaczerpnął głęboko powietrza. - To ty jesteś tą osobą, z którą bym chciał dążyć do tych marzeń.
|
|
|
|
Każdego dnia obserwuję wszystko, co się wokół mnie dzieje i czasem to mnie cholernie przeraża. Bałam się, że ta rzeczywistość mnie zmieni. Bałam się, że kiedyś w końcu stracę wszystko na czym mi zależy, a tak naprawdę zyskałam więcej niż mogłam się spodziewać. Zyskałam Ciebie. I może to do mnie niepodobne, ale chcę spróbować. Zaryzykuję.
|
|
|
|
Bo miłość to nie tylko przyjemność, ale także odpowiedzialność i troska o drugą osobę. Miłość to wzajemne wspieranie się i wspólna radość. Miłość to nie sam seks, a tak naprawdę to wzajemne pragnienie i pożądanie siebie w wyniku silnego uczucia, które łączy dwójkę ludzi.
|
|
|
|
Stanęła przed pasami i wlepiła w wzrok w światła, co chwilę odwracając uwagę w stronę pędzących samochodów. Zniecierpliwiona zaczęła przytupywać w rytm piosenki brzmiącej w jej słuchawkach. Wtedy zauważyła postać swojego ukochanego wyłaniającego się z głębi kawiarni. Wesoło mu pomachała, a ten odwzajemnił gest. W końcu ludzik zaświecił się na zielono i ruszyła przed siebie. Była mniej więcej w połowie drogi, kiedy nagle usłyszała przeraźliwy pisk opon. Poczuła przeszywający ból w ręku, jakby niewiadoma siła ją miażdżyła, po czym uderzyła głową w coś twardego. Oczy przysłoniła jej czerwona otchłań. - Otwórz oczy. Żyj! Kocham Cię, słyszysz?! Żyj! - usłyszała ukochany głos, zanim zupełnie straciła przytomność.
|
|
|
|
- Tato... Jaka ona była? - zapytał mały chłopiec, patrząc na grób. Ojciec ukucnął obok niego i spojrzał prosto w jego błękitne oczy, które odziedziczył po mamie. - Wprowadzała małe światełko w moim życiu, była po prostu.. wyjątkowa. Powinieneś być dumny z takiej matki - powiedział. - Dlaczego? Przecież nawet nigdy jej nie zobaczyłem.. Moi koledzy bez przerwy dostają coś od swoich mam, a ja nawet jej nie mam.. - zapytał.
- Niejedna z matek Twoich kolegów, nigdy nie posunęłaby się do tego, co zrobiła Twoja. Nieważne, ile nowych zabawek koledzy dostają od mam, bo ty otrzymałeś od niej dużo więcej. - Co? - Życie. Twoja mama oddała swoje życie, żebyś mógł tu, teraz ze mną stać. - To znaczy, że mama mnie kochała? - Tak, kochała Cię ponad wszystko. - A ty ją kochałeś? - Nadal kocham - odparł cicho jego ojciec.
|
|
|
|
Dodaj komentarz