 |
niepachniesztaksamo.moblo.pl
Godzimy się żeby wytykano nam nasze błędy cierpliwie pozwalamy się karać za nie wiele z ich powodu znosimy ale buntujemy się gdy mamy się ich wyrzec.
|
|
 |
"Godzimy się, żeby wytykano nam nasze błędy, cierpliwie pozwalamy się karać za nie, wiele z ich powodu znosimy, ale buntujemy się, gdy mamy się ich wyrzec."
|
|
 |
Ale człowiek może odczuwać nieszczęście tylko do pewnego określonego stopnia, wszystko zaś, co przekracza jego wytrzymałość, może człowieka już tylko zniszczyć lub uczynić obojętnym.
|
|
 |
Przeklinała czas potrzebny na ukojenie bólu, przeklinała ten martwy czas, który przyniesie jej zapomnienie.
|
|
 |
Przynosiła im kwiaty, oni układali je w wazonie, a ona już widziała je martwe.
|
|
 |
"I myślę, że można płakać ze smutku, że róża ma kolce, ale można również płakać z radości, że kolce mają róże. Kolce mają róże. To jest ważniejsze. To jest znacznie ważniejsze. Mało kto chce mieć róże dla kolców…"
|
|
 |
Wtulałam się w niego, a on dotykał i całował. Wszystko. Usta, palce, łokcie, włosy, kolana, stopy, plecy, nadgarstki, uszy, oczy i uda. Potem oczy, paznokcie i znowu uda. I trzeba było mu przerywać.
|
|
 |
"A tak bardzo chciałaby się zakochać. I być z nim zawsze i nie mieć od niego żadnych listów. Bo listów się nie ma wtedy, gdy ludzie się nigdy nie rozstają."
|
|
 |
Nikt nie potrafił czekać tak jak ona.
|
|
 |
"Nie troszczcie się więc zbytnio o jutro, bo jutrzejszy dzień sam o siebie troszczyć się będzie."
|
|
 |
"Ona traktowała go jak gdyby miał wieczną ospę lub różyczkę, a on przynosił jej za to róże."
|
|
 |
"I gdy tak myślę, to tak rozpaczliwie tęsknię za Tobą, że chce mi się płakać. I nie jestem pewien, czy z tego smutku, że tak tęsknię, czy z tej radości, że mogę tęsknić.
"
|
|
 |
"Bała się, że ten człowiek mógłby kiedyś zniknąć z jej życia."
|
|
|
|