 |
misterioso.moblo.pl
Każdy marzyciel wie że to zupełnie możliwe tęsknić za miejscem w którym sie nigdy nie było może nawet bardziej niż za rodzinnym miejscem.
|
|
 |
|
"Każdy marzyciel wie, że to zupełnie możliwe tęsknić za miejscem, w którym sie nigdy nie było, może nawet bardziej niż za rodzinnym miejscem."
|
|
|
|
"Jak mam kochać, żeby nie ranić siebie
samej i nie być raniona przez innych?"
|
|
|
|
''Mam taki charakter, który czasem łatwo skrzywdzić i choć nie widać ran, na pewno pozostaną blizny.''
|
|
|
|
''Tęsknota jest największym z głodów - niezaspokojona potrafi zabić.''
|
|
|
|
"Najwięcej bólu sprawia człowiekowi rozpamiętywanie dawno minionych chwil,
zwłaszcza jeśli były to chwile szczęśliwe"
|
|
|
|
"Pragnienie jego stałej obecności, nieustanne myślenie o nim, gdy go nie było, niepokój i nerwowość, gdy miała go za chwilę zobaczyć, tęsknota, gdy jeszcze był przy niej, ale wiedziała, że za kilka minut go nie będzie..."
|
|
|
|
"Najgorzej być nikim dla kogoś, kto dla Ciebie jest wszystkim."
|
|
|
|
''Marzę o cofnięciu czasu. Chciałbym wrócić na pewne rozstaje dróg w swoim życiu, jeszcze raz przeczytać uważnie napisy na drogowskazach i pójść w innym kierunku.''
|
|
|
|
Zamykam się w sobie i płacząc, wspominam te wszystkie lata spędzone razem, które prawdopodobnie już nie powrócą...
|
|
|
|
No i stało się. To już koniec. Zniszczyłam naszą przyjaźń. Zniszczyłam te wszystkie lata spędzone razem. Zniszczyłam jej zaufanie do mnie. Zniszczyłam wszystko. Jest mi wstyd, nie mogę na siebie patrzeć. Nie zasługuję na to, by żyć. Mam ochotę odejść z tego świata. Nie nadaję się na przyjaciółkę. Nie nadaję się do niczego.. Jeden błąd i koniec. Jedna głupota. Nienawidzę siebie jeszcze bardziej. Tyle nerwów zszarganych, tyle wieczorów przepłakanych poszło na marne. I to z mojej winy. Jak ja mam dalej żyć? Jak mam żyć z myślą, że zniszczyłam to, co było dla mnie najważniejsze? To mnie zadręczy na śmierć. Wieczne cierpienie. Nie chcę nikogo widzieć. Uciekajcie ode mnie. Uciekajcie, zanim znów kogoś zranię. Jestem bezwartościową idiotką. Dla mnie życie się skończyło. Czy mogę już odejść?
|
|
|
|
I znowu to uczucie. Uczucie, że jesteś niepotrzebna nikomu. A zwłaszcza temu, na którym Ci najbardziej zależy. Dlaczego to spotkało akurat mnie? Rozumiem, przyjaciele czasem się kłócą. Ale chyba nigdzie nie jest tak jak u mnie. Ty, kiedy na nią patrzysz, widzisz te wszystkie lata spędzone razem, niezapomniane wspomnienia. A ona w jedną sekundę potrafi te wszystkie lata przekreślić. Roznosi Cię od środka. Znowu płaczesz. Kiedy budzisz się rano, nie masz najmniejszej ochoty wstać. Niby mam jakąś nadzieje. Zawsze mogę nią żyć. Mimo tego, że i tak nie raz się zawiodłam. Cały czas czekasz, aż się odezwie. Może jej przejdzie? A może naprawdę to już koniec? Co robić? A może ta ”przyjaźń” nie ma sensu? Zamykam się w sobie. I tak nikt mi nie pomoże. Nie chcę, żeby widzieli, że płaczę. Chcę, żeby to się jak najszybciej ułożyło. Ale czy samo się ułoży?
|
|
|
|
Znasz może ten ból, kiedy osoba, która jest dla Ciebie ważna, nie docenia tego, co dla niej robisz? Przejmujesz się jej losem bardziej, niż swoim. Robisz dla niej wszystko, co możesz. Poświęcasz się dla niej. Płaczesz przez nią. A pewnego dnia czytasz gdzieś jej wpis, że nikt się o nią nie martwi, nikogo nie obchodzi. Co jest nieprawdą. A ja się nie liczę? Jak można nie widzieć tego, że się starasz dla niej? Czy to jest takie… Niezauważalne? Wszyscy dookoła to widzą, tylko nie ona. Osoba ta oddala się od Ciebie. Wiesz o niej coraz mniej. A kiedyś byliście jak papużki nierozłączki. Wszystko się sypie. Masz poczucie winy, choć nie Ty zawiniłeś. Dlaczego ona tego nie docenia? Czy gdzieś popełniłeś błąd? Może to jednak moja wina? Nie potrafisz odpowiedzieć na to pytanie. Nie wiesz, dlaczego tak się dzieje. Nie potrafisz o tym zapomnieć. Myślisz o tym cały czas. Nie potrafisz tak po prostu olać ją, mimo tego, co robi. Czujesz żal. Jest coraz gorzej. I co dalej robić? [...]
|
|
|
|
Dodaj komentarz