 |
miss_irony.moblo.pl
Usiadł na podłodze i pocałunkami zbierał do kupy moje rozszarpane serce. To było takie oczywiste że to ten jedyny. Jak mogłam go stracić jak mógł pozwolić mi odejść...
|
|
 |
|
Usiadł na podłodze i pocałunkami zbierał do kupy moje rozszarpane serce. To było takie oczywiste, że to ten jedyny. Jak mogłam go stracić, jak mógł pozwolić mi odejść...
|
|
|
|
On mnie dostrzegł, poznał i starał się o mnie. Przepadałam za tym, by być uwielbianą.
|
|
|
|
Tak właśnie wyglądało chyba całe moje życie. Nigdy nie miałam dość sił na to, żeby zająć się rozwiązywaniem swoich problemów. Nie mogłam nawet zaatakować swoich wrogów, a co dopiero z nimi zwyciężyć. Nie miałam szans przed nimi uciec czy uniknąć bólu. Zawsze byłam tylko słabym człowiekiem i jedyną rzeczą, jaką naprawdę umiałam, było przeczekiwanie.
|
|
|
|
Kiedy pamiętasz o tym że, masz zapomnieć, to znaczy, że jeszcze wspominasz. Dopiero gdy całkiem zapomnisz o zapominaniu, to zapomniałaś na prawdę.
|
|
|
|
Nie przestanę przeklinać, palić i pić. chociaż zawsze mówiłeś, że robię to zbyt często. ale wiesz? muszę ci się pochwalić. przestałam czuć, sprzątać i mieć nadzieję. i powiem ci jedno : miałeś w tym spory udział.
|
|
|
|
Ciągle powtarzają: uwierz w siebie, bądź sobą. A ja po prostu boję się odrzucenia.
|
|
|
|
Jako nastolatka sądziła, że jeszcze zbyt wcześnie, by wybierać. Jako młoda kobieta była przekonana, że już zbyt późno, by cokolwiek zmienić.
|
|
|
|
'Przekonałam się, że boli znacznie mniej, kiedy przestaje Ci zależeć. On dał mi wystarczająco dużo rozczarowań'
|
|
|
|
Rozkosznie było wlegiwać się rankiem w ciepłej pościeli i nigdzie się nie śpieszyć.. Pozwolić sercu bić spokojnie, a oczom śmiać się, bez powodu, ot tak..
|
|
|
|
to tak strasznie rozdziera mnie od środka, że muszę udawać tą radość i uśmiechać się.
czuję jak w środku wszystko pęka, łamie się w pół, szczypie kuje swędzi drapie.
takie nieprzyjemne uczucie które odtrąca na samą myśl - a Ty masz ochotę zamknąć się w pokoju i płakać, płakać, płakać.
|
|
|
|
chociaż pogodziłam się z tym, że mnie odtrącił,
to jednak moje serce nadal się buntuje, szukając wyjścia
zaspokajając tęsknotę - wypatrywałam go w każdym autobusie.
|
|
|
|
może jedyne co ją meczy to wspomnienia
za których zniszczenie była by w stanie zapłacić miliony,
a jednocześnie myśl ze najchętniej by do nich powróciła..
|
|
|
|
Dodaj komentarz