 |
melancholy.moblo.pl
Mogę porównać Cie do pór roku. Jakkolwiek mocno chciałabym byś został Ty odejdziesz. Nie pozostaniesz nawet gdy sam będziesz tego pragnął. Nie będziesz wieczny w jed
|
|
 |
|
Mogę porównać Cie do pór roku. Jakkolwiek mocno chciałabym, byś został-Ty odejdziesz. Nie pozostaniesz nawet, gdy sam będziesz tego pragnął. Nie będziesz wieczny w jednej postaci. Ale ja Cię wielbię bez względu na to, kim w tej chwili jesteś. Seraficzna wiosna, upojne lato, nostalgia jesień... I w końcu ta znienawidzona pora roku. Pieprzona zima... Retorycznie pytam samą siebie, dlaczego zawsze musi nadejść pierwszy z tych mizantropicznych dni... Uwodzisz, zwodzisz, zawodzisz. Trwa to długo, zbyt długo. Ale tłumaczę sobie, że w końcu przeminie. Nawet ten śnieg topnieje.
|
|
|
|
Nie jestem idiotką, która lata za chłopakami z nadzieją, że któryś z nich złapie ją za tyłek. Nie jestem osobą, która ma podciągnięte pod sam pępek stringi i spodnie biodrówy tak, że wszyscy na około mogą oglądać te miejsca, do których słonko nie dochodzi... Nie jestem rozchichotaną i nie myślącą lafiryndą, która płacze, bo złamał się jej paznokieć... Nie jestem zarozumiałą, ważną osobistością, która myśli, że tylko ona jest na świecie... Nie jestem laską z wypchanym stanikiem i miniówką nie zakrywającą nawet tyłka... nie jestem daltonistką, widzę dużo kolorów, nie tylko różowy... Nie mam białych włosów, tak tlenionych, że można nimi oddychać pod wodą... Nie jestem bogobojną kobieciną w moherowym bereciku... Nie jestem inna. Jestem sobą.
|
|
|
|
Gdy podbiegam do niego z płaczem, pierwsza rzecz, która mówi: "Kogo mam skopać, kochanie?".
|
|
|
|
-Nie patrz na mnie! -Bo co?! -Bo Cię ugryzę! -Ale co mam zrobić, jak cholernie mi się podobasz?!
|
|
|
|
Zjawi się ktoś, kto pokocha mnie taką, jaką jestem. Zaakceptuje moje wady i nawyki. Zjawi się ktoś, kto powie, że jestem najpiękniejszym cudem świata. Powie, że mnie kocha ponad wszystko. Zjawi się ktoś, kto stwierdzi, że nie może żyć beze mnie. Stwierdzi, że jestem idealna. Zjawi się ktoś, kto pokocha mnie całym sercem.
|
|
|
|
-Kim dla Ciebie jestem? -Słońcem. -Czemu akurat słońcem? -Bo bez słońca nie można żyć. Ono rozświetla nam życie. Budzi w nas radość i szczęście. jest pięknem. I wiesz, ja bardzo kocham swoje Słońce.
|
|
|
|
I po zakończeniu tej całej akcji miłosnej do wszystkich, którzy chcieli z nią być powiedział: "Jeśli kiedykolwiek zobaczę lub ktoś mi powie, że z jej pięknych niebieskich oczu poleciała choć jedna łza-zabije! Chociaż sam wiem, że ją zraniłem, nie pozwolę nigdy więcej aby cierpiała! A na pewno nie przez jakiegoś frajera, który nie potrafi okazywać miłości takiej księżniczce jak Ona..."
|
|
|
|
-Mam raka. -Co? -Mam raka serca.! -A co on robi? -Z dnia na dzień przez brak Twojej miłości wyżera mi coraz większą dziurę w sercu, ale nie przejmuj się, zajmuj się podrywaniem, jak mi wyżre całe serce to zapomnę o Tobie.! -Ale umrzesz. -Dla Ciebie przecież i tak już dawno umarłam.!
|
|
|
|
-Przysłano mnie tu, bym został Twoim księciem z bajki. -To jakiś żart? -Ależ skąd. -Nigdy nie będę kolejną plastikową, pieprzoną księżniczką. Rozumiesz? Nigdy!
|
|
|
|
Siedząc na parapecie, przy zgaszonym świetle, z kubkiem gorącej herbaty, który wręcz parzy mnie w dłonie, patrząc na krople deszczu odbijające się od okna, dochodzę do wniosku, że lubię być sama. Bez kogokolwiek obok. Czasami obecność innej osoby nie pozwala mi na bycie taką, jaką jestem w żadnym momencie. Często udaję, że jest dobrze, by uniknąć zwierzeń i pocieszeń. Jednak z drugiej strony dobrze mieć kogoś, kto wyciągnie nas z powrotem, gdy wypadniemy za burtę, i dobrze czuć się potrzebnym, by komuś innemu móc zawsze pomóc. Jakby nie patrzeć jest to zamknięte koło. Dla mnie bez wyjścia. Nie potrafię być bardziej w lewo, ani w prawo.
|
|
|
|
I żyli długo i szczęśliwie dopóki księżniczka z sąsiedniego zamku nie założyła ładniejszej sukienki.
|
|
|
|
Czasem po prostu chciałabym się do Ciebie przytulić, bez żadnego konkretnego powodu... Pójść do parku, gdzie w promieniach słońca mienią się różnymi kolorami jesienne liście... Usiąść pod drzewem, patrzeć w niebo... Powiedzieć coś, cokolwiek... Bo wiem, że mogę rozmawiać z Tobą o wszystkim... Spojrzeć w Twoje oczy... Gładzić dłoń... Dotykać Twej twarzy... Ust... Pocałować... poczuć się jak mała dziewczynka, bezbronna dziewczynka... Bezpieczna w Twoich ramionach.. Chciałabym zapomnieć o tym, co było... Żyć chwilą obecną... Pragnę usnąć wtulona w Ciebie... Obudzić się kiedyś słysząc z Twoich ust moje imię... Czuć, że jestem Ci potrzebna... Wiedzieć, że jestem jedyną... Chcę się z Tobą drażnić.. Pokłócić... tylko po to, by później się czule pogodzić... I tęsknić wiedząc, że i Ty tęsknisz.
|
|
|
|
Dodaj komentarz