 |
martitta91.moblo.pl
Czasem się zastanawiam czy naprawdę masz mnie w dupie czy po prostu sprawdzasz ile wytrzymam.
|
|
 |
|
Czasem się zastanawiam, czy naprawdę masz mnie w dupie, czy po prostu sprawdzasz ile wytrzymam.
|
|
|
|
I dopiero teraz gdy siedzę sama w fotelu pijąc herbatę i obserwując przez okno zachód słońca zdaję sobie sprawę, że to koniec. Bałam się tego dnia, ale jednak nie wiedziałam, że to tak boli. Nie wiedziałam, że będzie dla mnie tak ważny. To śmieszne, że dopiero dostrzegamy to wszystko gdy nadchodzi koniec i nie możemy już nic zrobić, a wszystko co Nas łączyło nagle zaczyna nas dzielić. Było wiele kłótni, wiele przykrych słów, ale one są niczym w porównaniu z minutami szczęścia jakie mi dał. I wierzę, że spotkaliśmy się z jakiegoś powodu. Wierzę, że znów się spotkamy i wtedy zostanie na dłużej.
|
|
|
|
wyszło jak wyszło znowu jak wszystko,
tak szybko poszło jak szybko przyszło.
|
|
|
|
widze wyraźnie pełne rozczarowań twarze, a w oczach ból i gniew uśpionych zdarzeń. / rapemzyje
|
|
|
|
Wymazałam ten samotny świat. Od kiedy kochasz mnie, każdego dnia. Nie chcę zmian, podnoszę się przy Tobie.
|
|
|
|
Który raz stała tam szukając wspomnień. Obserwując tamtych dni gasnący płomień. Nie ma już i nie będzie tego więcej.
|
|
|
|
Powiedz mi proszę co myślisz chociaż raz, wykrzycz mi głośno wszystko co byś chciał. Powiedz gdzie jesteś czy tak będziemy trwać, osobno już dawno choć razem cały czas...
|
|
|
|
ułamek sekundy, usta przy ustach, moja dłoń penetrująca Twój brzuch, delikatnie muskająca zarysy mięśni. Twoja ręka błądząca po moim biodrze, skupienie się jedynie na własnych, nerwowych oddechach. oddanie się chwili, pragnąc żeby trwała wiecznie.
|
|
|
|
I teraz powiedz mi że już wiesz, że wszystko to co było dane nam przeżyć było tylko aktem nie wartym umieszczenia w naszym życiu. Że jeśli chcemy możemy wyciąć ten nie potrzebny kadr i najzwyczajniej wyrzucić do kosza po prostu tak jak wyrzuca się śmieci. Kadr w którym żadne z nas nie istniało. Nasze drogi nigdy się nie zeszły a oczy nigdy nie spotkały. Że nasze słowa nigdy nie rozumiały się tak dobrze,a nasze oddechy nie były spójnością. Że nasze usta nigdy nie pasowały do siebie tak perfekcyjnie. Że wszystkie uczucia były tylko dymem który uleciał z powietrzem. I proszę Cię wytnij te wszystkie sceny z mojego życiowego scenariusza z taką łatwością jaką wyciąłeś z własnego. / histerycznie
|
|
|
|
Spytaj się człowieka, który nie ma rąk, jak to jest móc przytulić ukochaną osobę. Ślepca, jak to jest móc widzieć piękno otaczającego go świata. Niemowę, jak to jest móc krzyczeć z radości. Kalekę na wózku, jak to jest móc biec przed siebie bez celu. Głuchego, jak to jest móc słyszeć radosny świergot ptaków co dnia. Bezdomnego, jak to jest móc wyspać się w ciepłym łóżku. Głodnego, jak to jest móc być najedzonym do syta. Sierotę jak to jest mieć rodziców. A potem spytaj siebie, jak to jest doceniać to, co się ma, jak to jest kochać swoje życie. / histerycznie
|
|
|
|
Nie pytaj mnie o dziś, dziś każdy dzień to lekcja, wszystkie dni mamy zapisane w sercach.
|
|
|
|
Powiedziałeś, że nic nas już nie łączy. Przykro mi, ale nigdy w to nie uwierzę. Czy te wszystkie wspomnienia wspaniałych chwil, w których uśmiech nawet na chwilę nie schodził z naszych twarzy, wspólnie spędzone noce na rozmowach o naszych planach, kłótnie i obrzucanie się najgorszymi wyzwiskami, aby potem godzinami się przepraszać i wyznawać sobie miłość, tęsknota, gdy nie zamieniliśmy ze sobą chociaż kilku zdań w ciągu jednego dnia, opowiadanie sobie o całym swoim wcześniejszym życiu, o wszystkich problemach, rozterkach, wątpliwościach, wspieranie się w najtrudniejszych momentach, gdy łzy nie chciały opuścić naszych oczu, obietnice, że to co mamy nigdy nas nie zgubi wśród szarej rzeczywistości, niepewność, czy przetrwamy kolejne miesiące, podczas gdy wszystko nabierało dużo szybszego obrotu, rozstania i powroty, czy to wszystko było dla Ciebie niczym? Jeśli tak, przyznam Ci rację.. nic nas już nie łączy. / welcometoreality
|
|
|
|
Dodaj komentarz