 |
|
Sto rzeczy przed śmiercią do zrobienia mam. Łamiąc wszystkie zasady z Tobą na pół.
'
|
|
|
|
Możesz mnie przewrócić, być moim cieniem, czającym się za rogiem. Moim demonem. Czekać na moje niepowodzenia, by mnie dobić. Pamiętaj. Gdy tylko Ty upadniesz i świat stanie się nie znośny... Ja też będę. Będę by podać Ci dłoń. Nie rozumiesz? Ja nadal w Ciebie wierzę."
|
|
|
|
"- Ludzie mają to do siebie, że odchodzą tak szybko jak przychodzą. Znikają, rozpływają się w powietrzu - powiedział. Jego słowa brzmiały tak, jakby nic go już nie obchodziło. Jakby cały świat był dla niego czymś całkowicie niepotrzebnym. Podszedł do okna i je otworzył. Pstryknięcie zapalniczki. Zapalił papierosa. Zaciągnął się. Dym wyleciał na zewnątrz, jednak jego ślad pozostał w powietrzu. Kontynuował swój monolog, nie patrząc nawet na swego rozmówcę.
- Pozostają po nich tylko rzeczy. Przedmioty, które nieustannie przypominają nam o ich nieobecności. O dziurach, które powstały w sercu - mruknął. Obrócił się. Jego niebiesko-szare oczy wwierciły się w nią, jakby spoglądał w głąb jej umysłu. - Dlatego jestem sam. Dlatego kroczę samotnie. Dlatego nikogo przy mnie nie ma..."
- Mikołaj Bajorek, czyli Bard od Siedmiu Boleści
|
|
|
|
Przeciw światu miał tylko dwie szczęki, dwie szczęki uzbrojone w zęby - to mało. Bo gdzie filozofia bytu, gdzie teologia, gdzie wiara w białość ? On wierzył tylko w ręce człowieka przynoszące pożywienie, a czasem śmierć. Jednakowo wdzięczny za pożywienie i za śmierć /// O psie - Halina Poświatowska
|
|
|
|
Zderzenie z rzeczywistością. Upadam na twardy beton, widząc wokół tylko szare bloki za mgłą. księżyc zapadł w zimowy sen, mimo że wokół brak choćby grama śniegu. a ja spadam. W dół. i nagle uderzam kolanami o krzywo ułożoną kostką brukową, rozrywając ulubione rajstopy, zdzierając sobie kolana i dłonie. Jestem pijana, ale to bez znaczenia. I tak nie założę już tej sukienki, w której byłam Jego. już nie muszę mieć ładnych nóg, ani staranie ułożonych włosów. przecież i tak zawsze rozwalał je wiatr, gdy piliśmy wino siedząc na dachu. Już nie muszę się męczyć w dwunastu centymetrowych szpilkach, do których ewidentnie miał słabość. Ściągam je i siadam na krawężniku jakiejś ruchliwej ulicy, na której od godzinny nie pojawiło się żadne auto, nawet nie przemknął motocyklista, nie widziano też żadnego pieszego. Przypominam sobie tą spadającą gwiazdę, gdy siedząc beztrosko zmęczonymi oczami patrzyliśmy w niebo. Wtedy jeszcze zakochani. Chyba gdzieś w tym pyle zniknęło nasze marzenie...
|
|
|
|
na ścianie wiszą wspomnienia.nie ma ich i wisi im to jak mniemam.
piję kawę i palę Camela,nie boję się, znam to, czułem tak nieraz.
przegrany, spłukany do zera.otwieram ostatniego millera.nie będę nigdy dzwonił już do dilera.choć wszystkie złe wizje wracają teraz.w telewizji obraz kontrolna,a w mojej głowie toczy się wojna i czy naprawdę umiem być wolny?
|
|
|
|
"Mówisz mi, że to lubisz, ja myślę, że już musisz brać Coś co cię zjada, jak sumienie dobrych ludzi, Jestem bólem w twoim sercu, Promilami w twoich żyłach Chcesz czegoś więcej, nie wystarcza ci już przyjaźń, Nie kochaj mnie, bo to w zła stronę idzie. Bo dostarczam ci to wszystko, dożylnie..." /// Rozbójnik Alibaba & Jan Borysewicz feat. Onar - Dożylnie
|
|
|
|
Rok temu byliśmy jeszcze razem. Rok temu dałabym się za Ciebie zabić. Rok temu płakałabym, Rok temu, właśnie o tej porze całowałeś mnie w czoło mówiąc "Ty śpiochu". Rok temu było nam dobrze.
I popatrz jak to 365 dni zmienia życie. Ty jesteś tam, ja tutaj. Dzisiaj gdyby coś Ci się działo nie chciałabym nawet o tym wiedzieć. Dziś śmieje się głośno bo nic dla mnie nie ma większego znaczenia niż "chwilo trwaj". Dziś nikogo nie pocałujesz. Za to ja całowałam się...sama nie wiem z kim.
Moje życie nie jest smutniejsze, mroczniejsze czy gorsze. Mój rok 2014 będzie inny. Przecież i tak niedługo wyjeżdżam. Składam Ci więc najserdeczniejsze życzenia w tym Nowym Roku. Takiego spokoju, który ja na dzień dzisiejszy mam.
|
|
|
|
I co mam Ci powiedzieć. Że nie potrafię spojrzeć w oczy człowiekowi, który był dla mnie autorytetem, że tęsknie za Tobą ? że tak naprawdę wszystko jest bez sensu. Nauczyłam się z tym żyć. Nauczyłam się bycia niczyją, niechcianą i nikomu nie potrzebną, Nauczyłam się być nikim. Nic dla nikogo nie znaczyć!
Nawet nie próbuj pierdolić mi o Bogu. Wybacz, że nie powierzam całego mojego życia w ręce nieludzkiej wymyślonej istoty dzięki, której ludzie mogli być samotni trochę mniej. Nie, nie wierzę w Boga i ten boski plan. Obrali sobie za Boga osobę, człowieka, który był stokroć bardziej samotny, i bardziej upokorzony od niejednego wierzącego... Dlatego Nie wierzę w boskość i mistycyzm. Wierzę w siebie i w to że sama poradzę sobie równie dobrze. Tak jak Jezus. Bo przecież on też był sam.
|
|
|
|
Tym razem nie chciała, abym ją całował. płakała leżąc na podłodze; i nigdy przedtem ani potem nie słyszałem już takiego płaczu...
|
|
|
|
"Musimy żyć. Na przekór światu, który szydzi z nas każdego dnia. Na przekór temu wszystkiemu, co próbuje ściągnąć nas w dół, ku otchłani.
Musimy żyć. Niekoniecznie dla siebie. Dla innych. Dla tych, którym na nas zależy. Dla tych, których kochamy. Dla tych, którzy kochają nas.
Musimy żyć. I musimy pamiętać, że mamy tylko to życie. Więc żyjmy tak, by na końcu tej ścieżki niczego nie żałować.
Niczego."
|
|
|
|
Dodaj komentarz