 |
malinowanikim.moblo.pl
nigdy o nic Cię nie prosiłam ale w tej chwili w dupie mam honor. przytul mnie mocno.
|
|
 |
|
nigdy o nic Cię nie prosiłam, ale w tej chwili w dupie mam honor. przytul mnie mocno.
|
|
|
|
- Ja go chyba kocham. tylko mu nie mów.
- on to na pewno wie i się ucieszy.
- skąd wiesz.?
- bo stoi za Tobą i się uśmiecha.
|
|
|
|
usiądź obok mnie na dywanie, nie bój się, nie zrobię ci nic. po prostu opowiem jak bolała każda sekunda spędzona bez ciebie, jak traciłam oddech, gdy zbyt długo myślałam o tym, że jakaś inna dziewczyna poznaje twój zapach, poznaje ciebie, krok po kroku. nie mogłam wytrzymać, kiedy widziałam zakochane pary. głupie złudzenia, że zmienisz zdanie. ej, nie wierć się tak, potłuczesz moje ulubione kieliszki do wina. jeden jest twój, a raczej związany z Tobą, wiesz? nalewałam do niego wino, nawet kiedy byłeś gdzieś daleko z inną dziewczyną, a ja byłam sama i łudziłam się, że w ostatniej chwili usłyszę pukanie, a za drzwiami będziesz stał ty z głupią, przepraszającą miną. teraz wiesz ile ten głupi kieliszek dla mnie znaczy. mam z nim tyle wspomnień po tobie, choć kiedy go używałam, ciebie nigdy obok mnie nie było. to wszystko takie głupie, że aż nie chcę mi się o tym myśleć. chcesz coś jeszcze wiedzieć?
|
|
|
|
- A co jak nam nie wyjdzie? - uniosła brew. bała się.
- Żaden związek nie ma gwarancji szczęścia - przytulił ją.
|
|
|
|
nienawidzę pożegnań. gapię się w Twoje grzejące się na kaloryferze skarpetki, na szlankę z wodą, ręcznik. to niewiarygodne, jak potężna jest Twoja umiejętność zmieniania na lepsze. jesteś psychologiem mojego świata. tak, dobre określenie. aż się uśmiecham sama do siebie, kiedy myślę, jak wspaniale budujesz otoczkę wokół mnie. tydzień, który teraz nas dzieli. i mimo że za każdym razem na peronie pęka mi serce, to cieszę się z następnego spotkania i jeszcze następnego. to paradoks, kiedy w tęsknocie jest się takim szczęśliwym. paradoks, który tworzy mi teraz wszystkie dni. taki paradoks chcę mieć na zawsze, chcę, żeby mną przewodził, dawał znaki, że jest. że będzie.
|
|
|
|
Gdy skończyła pisać, siedziała dalej nieruchomo w fotelu i myślała o tym, że spotkała, zupełnie przypadkowo, niezwykłego człowieka. Że chciałaby, aby był zawsze. Na wieczność. Czuła się przy nim tak wyróżniona i tak jedyna, jak przy nikim na świecie.
Po raz pierwszy, skulona na tym fotelu, zaczęła się bać, że on mógłby przestać być częścią jej życia. Nie wyobrażała już sobie tego. Zastanawiała się, dlaczego poczuła to akurat teraz.
|
|
|
|
zauważyła, że ON wszedł na gadu, szybko zmieniła się na dostępny - zostało znaleźć tylko jakiś opis. Weszła na pierwsza lepszą stronę z opisami na GG. Kliknęła na opisy pozytywne - `Patrze na świat przez różowe okulary`. Skopiowała i wkleiła na swój opis. Dopisała końcówkę `[..] / z nimi < 3` i dała siebie na niewidok. Po czym zakryła twarz dłońmi - a z policzków leciały tylko krople łez..
|
|
|
|
nie będę Ci robić obciachu przy kumplach. bez obaw. nigdy na Ciebie nie spojrzę w ich obecności. przecież jeszcze by pomyśleli, że masz uczucia.
|
|
|
|
nienawidzę kiedy mi zależy. wolę kiedy jest mi wszystko jedno..
|
|
|
|
przeraźliwie cichy krzyk i dreszcze przechodzące po plecach ze strachu. znasz ten stan? tak, to chwile gdy uświadamiasz sobie, że jesteś samotny.
|
|
|
|
jeżeli masz ochotę, to się mną poczęstuj. nie krępuj się. nie będę się gniewać, lubię się dzielić. tylko proszę, nie nakrusz.
|
|
|
|
nie poddam się. choćbym miała wyszarpać szczęście ze snu.
|
|
|
|
Dodaj komentarz