 |
|
Co nie boli,to nie życie. Co nie przemija,to nie szczęście.
|
|
|
|
Bez cierpienia,nie zrozumie się szczęścia.
|
|
|
|
Nic nie dzieje się bez powodu. Wszystko ma swoje przeznaczenie, każda sytuacja, która nas spotyka w życiu dzieje się po coś. Każde szczęście i każde cierpienie uczy nas czegoś. Każda relacja pozostawi w nas ślad do końca życia. Każde doświadczenie jest cenne i trzeba umieć wyciągać wnioski. Czasami wydaje nam się,że już nic dobrego nie może nas spotkać w życiu. Ale tylko czas to zweryfikuje.
|
|
|
|
Ludzie są egoistami.Patrzą na czubek własnego nosa mając innych gdzieś. Liczą się tylko oni sami. Są najważniejsi. Albo się im podporządkujemy albo żegnaj.Czy taka osoba może być szczęśliwa? Która siebie uszczęśliwia tym,że innych rani swoim zachowaniem? Dlaczego nie potrafimy być dobrzy dla innych? Pomóc bezinteresownie, zainteresować się kimś tak po prostu? Czy w życiu chodzi o to by być ponad wszystkimi i mieć nad nimi przewagę?
|
|
|
|
Miłość jest trudna. Wymaga ona poświęcenia,cierpliwości,wytrwałości a także powinna być bezinteresowna. Dlaczego w momencie gdy są trudne chwile ludzie nie potrafią na spokojnie porozmawiać,schować dumę do kieszeni i starać się rozwiązać problem? Dlaczego lepsze jest uciekanie od gorszych momentów? Dlaczego w tym czasie ludzie sobie nie ufają i szukają wsparcia gdzie indziej? Miłość i związek to nie tylko dobre momenty ale też różne przeciwności losu. Trzeba umieć to zrozumieć,że o siebie trzeba dbać,trzeba umieć rozmawiać, słuchać siebie nawzajem, czasami pójść na kompromis.Dlaczego dla niektórych to jest takie trudne? Czy coś co się buduje latami jest warte aby to zostawić bo nadszedł gorszy czas? Tutaj potrzeba wiele zrozumienia, nie można być egoistą będąc w związku. Nie można samemu decydować jak rozwiązać problem. Trzeba r-a-z-e-m się starać dojść do porozumienia, bez nerwów, w spokoju rozmawiać. Czy złość coś pomoże? Czy nerwy pomogą? Czy krzyki, wyzwiska i łzy coś zmienią?
|
|
|
|
Boję się.Boję się tego co będzie,moich myśli,mojej intuicji. Boję się tego,że nie będziesz mógł przyznać się do błędu. Nie tyle,że nie będziesz mógł a po prostu nie będziesz chciał. Czy w tym momencie duma jest ważna? Czy bycie upartym ma sens? Czy przyznanie się do błędu jest na tyle ważnym krokiem,żeby dać kolejną szansę?
|
|
|
|
Najgorsze uczucie,gdy zawodzi Cię bliska osoba.Największe jest rozczarowanie kimś,kogo się kocha i komu się ufa. Czy da się to wszystko odbudować? Czy można dać komuś kolejną szansę? Czy to była chwila słabości? Czy problemy zasłoniły lojalność? Czy można zaufać drugi raz? Wszystko można, jeśli się chce. No właśnie, jeśli się chce...
|
|
|
|
Dodaj komentarz