 |
look_at_me7.moblo.pl
nie muszę zakładać koszulki z dekoltem. nie muszę nosić spódnic i chodzić z gołym tyłkiem. nie muszę podobać się tobie skarbie. mi wystarczy że założę szerokie spodni
|
|
 |
|
nie muszę zakładać koszulki z dekoltem. nie muszę nosić spódnic i chodzić z gołym tyłkiem. nie muszę podobać się tobie skarbie. mi wystarczy, że założę szerokie spodnie, koszulkę i bluzę. wtedy czuję się seksowna
|
|
|
|
zmarznięte dłonie. zimne policzki. zamarznięte serce. utrata świadomości i pieprzony ból w sercu. nie tego chciałam.
|
|
|
|
wiesz , kiedy jest najgorzej ? kiedy zakochujesz się w kimś " nie ze swoich sfer " , kimś , przez kogo nigdy nie zostaniesz dostrzeżony , i kogo nigdy nie powinieneś zauważyć . to zdecydowanie boli najbardziej .
|
|
|
|
I niech ten rok pieści nas tak jak poprzedni pierdolił.
|
|
|
|
Jestem zmęczona tą ciągłą huśtawką emocji. Niekończącym się cyklem nadziei, poczucia winy i żalu. Jestem zmęczona zastanawianiem się, co z nami będzie. Jestem zmęczona czekaniem na Ciebie..
|
|
|
|
Mnie to już wszystko jedno czy ze sobą rozmawiamy, czy mówisz mi "cześć", czy na mnie patrzysz. Kiedyś mi jeszcze zależało, potem chciałam się przyjaźnić, żeby przynajmniej z mojej strony została zachowana jakaś kultura, ale teraz mam to gdzieś.
|
|
|
|
Ciekawa jestem czy gdybym pokazała Ci mój niepoukładany świat, chwyciłbyś mnie za rękę i powiedział 'Chodź skarbie. Ogarnijmy to wszystko razem'... ciekawe.
|
|
|
|
jednak muszę godzić się nieustannie z własnym buntem, rozgniewanym sercem, okaleczonym ciałem, chorą duszą, samotnymi powrotami. Trzeba się pogodzić, bo nie ma innej drogi
|
|
|
|
Dopiero teraz zauważyłam jaki jesteś beznadziejny pod każdym względem.
|
|
|
|
jestem tak stabilna emocjonalnie jak szklanka wody trzymana przez człowieka z parkinsonem .
|
|
|
|
“I stała na moście przez jakiś czas, płatki śniegu delikatnie spadały na jej twarz łącząc się z gorzkimi łzami, które harmonijnie grały z biciem jej serca słyszalnym coraz słabiej. Spoglądała na parę zakochanych którzy przechodzili wtedy przez park, przytuleni, zakochani tak jak kiedyś oni. Patrząc na to jak czule ocierał jej twarz z płatków śniegu, zachichotała cicho, poczuła się jak wtedy gdy jej `Romeo` łaskotał jej bladą twarz swoim czułym dotykiem. Wtedy wybuchła nieopanowanym płaczem, a ból w klatce piersiowej gwałtownie się nasilił, przykucła prawie siadając na śniegu. `Dziecko! coś się stało?` - zaalarmował nerwowo jeden z przechodniów .. ` ono właśnie umarło` - mówiła dławiąc się łzami spływającymi z jej jasnoniebieskich oczu.. `ale co ? dziecko uspokój się, kto umarł ?` - kontynuował starszy pan `moje serce, nie słychać go.. a kiedyś biło` - spojrzała w dół dotykając dłonią swojej lewej piersi”
|
|
|
|
nigdy nie pozwól sobie na to by stracić nadzieję. to ona pomaga Ci zasnąć w nocy , to ona pomaga Ci rano podnieść się z łóżka i podjąć walkę by nadal żyć. to jej tak dużo zawdzięczasz , to dzięki niej na dobrą sprawę tu jeszcze jesteś.
|
|
|
|
Dodaj komentarz