|
koloseum.moblo.pl
Napisała na ścianie Oto mój własny świat. Zwykły człowiek go nie zrozumie. Zwykły człowiek nie zrozumie mnie. Potem odeszła od napisów i usiadła obok krzesła. I za
|
|
|
Napisała na ścianie - Oto mój własny świat. Zwykły człowiek go nie zrozumie. Zwykły człowiek nie zrozumie mnie. - Potem odeszła od napisów i usiadła obok krzesła. I zamyśliła się, starając się nie patrzeć za okno: Jak byłoby wspaniale podnieść je [krzesło] i uwolnić się od tego sznura. Jak byłoby wspaniale wyjść z tego pokoju...
|
|
|
Przeżyć największe piekło i śmiać się Śmierci prosto w twarz. Z uniesionymi rękami, z uśmiechem na twarzy, żyć, jakby ten dzień miał być ostatnim razem.
|
|
|
Rozbryzgane na płótnie, jak atrament moje wspomnienia. A czas biegnie dalej...
|
|
|
Może kupię sobie opakowanie Cremony, wsypię wszystko do gardła, może poczuję się wtedy jak kiedyś, kiedy byłam mała i podżerałam "biały proszek" dorosłym ze stołu, a potem pili tylko czarną kawę. Może to mi pozwoli przestać myśleć o tym co jest teraz i wrócić do tego co było kiedyś - kiedy żyłam nie myśląc o dorosłym życiu, a największą tragedią dla mnie były lody, które spadły mi na zakurzony chodnik.
|
|
|
Paranormalnie, bezgranicznie... Przyjaźń jest potrzebna do szczęścia, och tak!
|
|
|
Podzielę swoje myśli na te ważne i mniej ważne. Te mniej ważne wywalę w niepamięć. Hm...Nic nie zostało...?
|
|
|
"Cudownie byłoby podzielić się dziś z Tobą opłatkiem w klasie.." /zimoweslonce/
|
|
koloseum dodał komentarz: |
25 grudnia 2010 |
koloseum dodał komentarz: |
25 grudnia 2010 |
|
To nie grzech płakać, prawda? Prawda...?
|
|
|
|