 |
katarzynka.xdd.moblo.pl
Życie jest prologiem takim zwyczajnym wstępem do niezwyczajnej książki. 33
|
|
 |
|
Życie jest prologiem, takim zwyczajnym wstępem do niezwyczajnej książki. < 33
|
|
|
|
Chcę całować się z Tobą na środku ulicy, żeby widział nas każdy a ty tylko mnie : ]
|
|
|
|
Zazwyczaj każdy z nas w tym wieku myśli i pisze tylko o miłości. Lecz kiedy przychodzi ta chwila, kiedy już dojrzejemy, i nie będziemy myśleć tylko o nich [ chłopakach ], napiszemy coś naprawdę pięknego. Dla nas będzie to jedna z najważniejszych, przeczytanych książek w życiu. Inni mogą ją wyśmiać, ale dla nas ona i tak będzie najpiękniejsza. Bo pisaniem będziemy potrafili namalować skrzydła motyla z naszej wyobraźni, namalować świat z naszych marzeń, wypełnić puste strony kartki przepięknymi chwilami z naszego życia.
|
|
|
|
Wena twórcza, pojęcie dobrze wam znane. Kiedy piszecie książkę, za pewne planujecie ją od deski do deski, ale czasami niektórych faktów i sytuacji nie da się ze sobą połączyć. Dlatego wena przychodzi chwilkę przed tym, kiedy mamy pisać. Kiedy weźmiemy swój ulubiony długopis do ręki, i nabazgrzemy coś na kartce, by wyzbyć się zbędnego tuszu osadzonego na skówce długopisu. I dopiero kiedy napiszemy pierwsze słowo, od razu wiemy, jakie ma być następne. Kto kocha pisać, będzie autorem najpopularniejszych bestselerów, nawet, jeśli na początku nic mu nie wychodziło, bo do pisania potrzeba tylko pasji i wytrwałości ...
|
|
|
|
Już prawie zapomniała, jak to było budzić się przy nim rano, czuć jego zapach, słyszeć oddech, widzieć tą spokojną, zaspaną twarz na poduszce obok. O niczym nie pamiętała, aż do tego telefonu, kiedy w słuchawce usłyszała : Kocham Cię ...
|
|
|
|
Tak łatwo jest powiedzieć kocham Cię. Wypowiedzieć te puste słowa do osoby, na której tylko na pozór nam zależy. Zagwarantować jej dozgonną miłość i wdzięczność, szacunek i opiekę. Łatwo jest nie zdawać sobie sprawy z tego, o czym mówimy. Zapominamy wtedy o tym, co jest najważniejsze, mianowicie, że każdy nasz ruch, każde nasze posunięcie w życiu jest zapisywane w tej najważniejszej księdze. Dlatego zanim powiesz komuś te 9 liter, zastanów się.
|
|
|
|
Kolekcjonowała kapsle od tymbarka, wszystkie rodzaje podłoża z Orlików 2010, każdą opaskę kapitana drużyny piłki nożnej też miała.Można się było zdawać, że ona żyje wspomnieniami. Wspomnieniami i sentymentami do sytuacji, których się nie da powtórzyć. Może i to zwariowane, ale w wieku 18 lat nie przeżyła swojej pierwszej miłości. Była tak zajęta uszczęśliwianiem innych, że zupełnie zapominała o sobie i swoich potrzebach. Nic już jej nie wróci tamtych lat, które uleciały jej przez palce jak piasek z nadmorskiej wydmy. Niczego nie potrzebowała - rzecz biorąc dziewczyna ideał. Dopiero po 18 latach zaczęła dostrzegać miłość do innych ludzi. Chce kochać i być kochaną ...
|
|
|
|
Siedziała na plaży, a jej palec mimowolnie pisał słowa: kocham cię. Na końcu zdania także mimowolny wykrzyknik, który był tylko potwierdzeniem tego wielkiego uczucia jakim jest miłość.
|
|
|
|
Odłożyła słuchawkę, kiedy po jej policzku samowolnie poleciała jedna łza. ,,Nie będę przez ciebie płakać, nie byłeś i nie jesteś wart ani jednej mojej łzy" pomyślała i szybkim gestem otarła ręką policzek. Położyła się na łóżku, nie zwracała uwagi na dobijającą się do drzwi siostrę ani na migający ekran laptopa, co oznaczało że zaraz padnie bateria. Odcięła się od tego egoistycznego świata po czym zasnęła.
|
|
|
|
Najpiękniejszymi rzeczami i osobami w życiu trzeba się dzielić, tak jak naszą ukochaną gwiazdką z dzieciństwa, której przypatrywaliśmy się dzień w dzień. Kiedy już podrosłyśmy spotkał nas zawód, bo gwiazdki nie było, zrobiła miejsce innej gwiazdce, która teraz może być tak samo ukochana dla kogoś innego. Pozostaje nam tylko wspomnienie o niej, i sentyment, którym nie musimy się już dzielić z nikim innym ; **
|
|
|
|
Sukienka była blado-czerwona, mniejsza o to, obchodził ją tylko ten uśmiech. Nie ważne było, jak była ubrana czy też jak pomalowana. Chodziło tylko o ten przejaw miłości zaklęty w tak skromnym geście jakim jest uśmiech (...) od ponad dwóch tygodni nikt nie był dla niej tak miły i życzliwy, a nawet jeśli był: nie dostrzegała tego. Bo to nie było tak szczere i bezinteresowne jak ten uśmiech ...
|
|
|
|
Dodaj komentarz