 |
justdreaam.moblo.pl
Mówisz że jesteś bliżej poprzedniego upadku. Płaczesz wywołując w sobie żałość. Życia już tu nie ma nikt nie pomoże ci ocaleć. Zostawiłeś mnie samą na wszystkie te dni
|
|
 |
|
Mówisz, że jesteś bliżej poprzedniego upadku. Płaczesz wywołując w sobie żałość. Życia już tu nie ma, nikt nie pomoże ci ocaleć. Zostawiłeś mnie samą na wszystkie te dni jakie przecierpiałam i mój ból drżący w kawałkach. Doszliśmy tak daleko, tylko po to by ujrzeć cię nie oddychającego,nie dla mnie.
|
|
|
|
Ukłoń się nim zaznasz śmierci. W moich oczach pozostajesz martwy. Głód krwi to czysty nałóg. Gwiazdy dziś nie świecą. Noc, nader zimna noc. Zimne mroczne wody. Najokrutniejsze myśli, tak diabelsko zdradliwe. W plugawych wspomnieniach ludzkości, tam zło, jak śmierć odnajdywana jest w najsłabszych. Złośliwe twarze, oczy tak ciemne. Wszystko czego chcesz to zostać sam. Mroczny labirynt ludzkiego umysłu pustoszony niczym zboże, bez odrobiny litości. Rzeczywistość jest bezwartościowa. Wysysając do suchości nasze żyły, krew spływa jak deszcz. Dryfujące poprzez noc na pół widzialne ciała w mglistych transformacjach. Twarze skąpane we krwi. Czarna niemalże martwa skóra. W oczach ich głęboka czerń. Serca pozostawione w ruinie.
|
|
|
|
Przesłodki stan czuwania zabija mnie samoistnie. To mnie otacza.Czuję, że patrzy, ale już nikt się nie przejmuje, bo gdy oddycham nie pomaga mi to....Czarna postać głęboko wtapia we mnie swoje źrenice , czym ona więc jest jeśli nie granicą mojej psychozy?
|
|
|
|
Przenikliwy krzyk nigdy nie był tak głośny-powoduje pękanie ścian, wodząca rozpacz skutkuje politowaniem, łza to tylko wyraz skruchy, a przekrwiona linia zemsty przejmuje kontrolę nad ciałem. To wszystko sprawia , że nie ma tu miejsca dla Ciebie, a wszelkie życie wygasa tracąc na wartości.
|
|
|
|
Kimże Oni są? Marnym pyłem rozpusty próbującym uniknąć tego co nieuniknione. Tracą siły w dominacji, więc i ja nie oprę się chytrze wykorzystać ich słabości. Demon wzbiera na sile w snach i chwyta w locie. Musi być bardzo spragniony obłudy.
|
|
|
|
Mówił, że to nie jego świat, pragnął wrócić tam, gdzie rodzi się dusza. Gdzie zostawił najważniejszą rzecz, wielką przyjaźń i miłość ponad śmierć.
Więc dalej idź, mój zagubiony książę, szukaj szczęścia, ja wiem, że odnajdziesz je i odzyskasz swe zagubione sny bo nie jesteś sam i nie jesteś zły.
|
|
|
|
Nie mam już Ciebie, największa strata.. nienawidzę za to siebie, życia i całego świata.
|
|
|
|
spostrzegła, że rytm automatycznej pralki jest jak bicie serca, a szum przelewającej się w niej wody jak odgłos, który słyszy nienarodzone dziecko: przypomina miejsce, gdzie po raz ostatni doznaliśmy spokoju.
|
|
|
|
Te blizny są pozostałościami. Teraz to zbłądziło i jest ranne, serce, które źle umieściłam.
|
|
|
|
To już prawie koniec, i oto jesteśmy. Tkwimy w tej słonej ziemi razem. Przekłujesz moje płuca. Moje kończyny drętwieją. W miarę jak moje kolory blakną.
Patrzysz jak krwawię.
|
|
|
|
Cisza sprawia że jest prosto, sprawia że na chwilę jesteś bezpieczny. W miarę jak odchodzisz. Twoje kroki stają się głośniejsze. Wszystkim czego potrzebowałeś był czas. On nas teraz zniszczył.
|
|
|
|
Z czasem wszystko zniknie. Myśli . Marzenia . Pytania . Doznania . Ale zaraz .. stop . Gdzie podziały się wszystkie dotychczasowe marzenia .. pragnienia .. gdzie ? Może po prostu ja już nie marzę, nie pragnę ? Może wcale tego nie chcę ? Brzydzę się marzeń , brzydzę się ich tak bardzo .
|
|
|
|
Dodaj komentarz