|
Co ty robisz, człowieku bezduszny? Daj spokój, odpuść sobie, daj się wtulić w poduszki. Co ci zrobili ludzie niewinni? Nie wystarczy, że czynić dobrze powinni?
|
|
|
Co mam zrobić? Odpowiedź mi daj. Bo myślę, że za mały nam obojgu jest ten świat. Przyznać się nie chcesz, choć podobnie myślisz, a dzisiejszej nocy sobie o mnie pomyślisz.
|
|
|
Bóg stworzył ludzi istotami rozumnymi, by mogły sobie truć życie myślami zgubnymi. Tworzą sobie swój życiorys niecodzienny ale cieszą się, gdy znajdą jakiś grosik beznadziejny.
|
|
|
Coś jest, a później tego nie ma. Marzysz, marzenia ci ktoś potem zabiera. Nadzieja zostaje, daje tobie w kość, a ty nadal myślisz - cudowny z niego gość.
|
|
|
Sen jest obrazem śmierci - powiedział kiedyś ktoś mądry. Moja śmierć będzie cudowna, bo wierzę w przesądy. W tych snach ty jesteś, a czasem ciebie nie ma, nei przejmuję się tym. Czekam na inne sny.
|
|
|
Nic tak zmysłów nie pobudza, jak sen przepiękny. Lubię spać, odkąd jesteś tam taki przejęty. Martwisz sie o mnie, przytulasz mnie tak często, a moje mysli po pobudce przepływają w głowie gęsto.
|
|
|
Mogę myśleć o tobie codziennie, ty o mnie pewnie nie wspominasz. Pamiętaj, że ja cię kocham, a ty mnie chyba próbujesz omijać.
|
|
|
Nie chce się budzić, we śnie świat jest taki piekny. Po co mam go tracić za jakiiś dzień wymiękły?
|
|
|
Tak pięknie we śnie wszystko wygląda. Dlaczego nie może być tak na prawdę? Myślisz, że moglibyśmy być razem? Czy mogę myśleć, że serce ci skradnę?
|
|
|
Obojętnie noc czy dzień, moje serce szuka cię. Ciało płonie, myśli błądzą niepohamowaną rządzą.
|
|
|
Uśmiech piękniejszy niż wszystkie na świecie. Tak wspaniałego nigdzie nie znajdziecie. Patrzeć na niego co noc i dzień, lecz niestety, on sam usunął się w cień.
|
|
|
|