|
jagodziankowa.moblo.pl
..doskonale poczułam ile waży sekunda...
|
|
|
..doskonale poczułam ile waży sekunda...
|
|
|
..stanąć i nie musieć się bać.. przez zamknięte powieki patrzeć na wiatr...
|
|
|
..dziwne uczucie, stanąć z boku tego wszystkiego i przyglądać się światu. niby myślisz, że czas jest niczym innym jak tylko jednym z podstawowych pojęć filozoficznych, skalarną wielkością fizyczną określającą kolejność zdarzeń oraz odstępy między zdarzeniami. a ja postrzegam go troszeczkę inaczej. Myślę, że czas, to taki bardzo, bardzo szczery przyjaciel, który wytyka nam nasze błędy, każe patrzeć tam, na co wcześniej nie zwróciliśmy uwagi, pokazuje nam powoli, w swoim rytmie, jak mało wiemy o świecie, jak bardzo nie znamy ludzi, którzy są nam bliscy...
|
|
|
..moje marzenia się spełniły. teraz mogę się zamknąć w moim małym spokojnym świecie i mieć kilka własnych długich wieczorów, takich jak ten. jestem szczęśliwa, mimo wszystko. samotność jest czasem piękna, lecz faktycznie nie może trwać dłużej. a towarzystwo nie może składać się tylko z dwóch osób. parę dni temu, przypomniałam sobie jak dobrze być wśród ludzi, rozmawiać, śmiać się i patrzeć na te wszystkie uśmiechnięte twarze. dawno tak dobrze się nie czułam...
|
|
|
..a gdybym mógł tak wszystko zmienić, chociaż przez chwilę mieć w sobie taką moc i siłę...
|
|
|
..tylko powiedz, że chcesz to zamienię się w część tego co stale masz na sobie...
|
|
|
..marzysz o tym o czym marzy każdy z nas. żeby spełnić ten plan, poczuć słońce i wiatr. puszczasz los lotto jakkolwiek go nazwiesz i mówisz ten dzień da mi szansę.! ten zwykły dzień, najzwyklejszy dzień z życia kiedy budzisz się obok niej i chcesz oddychać. czujesz jak zawsze miłość swego życia. mówisz cokolwiek się zdarzy i tak kocham świat.!
|
|
|
..znaleźliśmy miłość w beznadziejnym miejscu...
|
|
|
..nasz prywatny świat, Ty i ja. tylko to się liczy. nasza iluzja, własna oaza ciszy. uciekamy od prawdy do wyobraźni. uciekamy drogami własnej fantazji...
|
|
|
..dziwne uczucie, stanąć z boku tego wszystkiego i przyglądać się światu. niby myślisz, że czas jest niczym innym jak tylko jednym z podstawowych pojęć filozoficznych, skalarną wielkością fizyczną określającą kolejność zdarzeń oraz odstępy między zdarzeniami. a ja postrzegam go troszeczkę inaczej. myślę, że czas to taki bardzo, bardzo szczery przyjaciel, który wytyka nam nasze błędy, każe patrzeć tam, na co wcześniej nie zwróciliśmy uwagi, pokazuje nam powoli, w swoim rytmie, jak mało wiemy o świecie, jak bardzo nie znamy ludzi, którzy są nam bliscy...
|
|
|
..możesz być daleko, ale wystarczy, że przyślę jedno słowo i już znam wszystkie Twoje dni i oczy Twoje. mieszkasz we mnie, ciasno mi z Tobą. ale wciąż, niezmiennie czekam na każdą kolejną pieszczotę Twoich rzęs, dotyk dłoni, który tak silnie zapala szyję i ramiona. i choć zdaje mi się czasem, że na zewnątrz lepiej jest to zdecydowanie ładniej mi tu, w Tobie...
|
|
|
..cóż za piękne jest uczucie takiej błogiej świadomości, choć przelotnej, że nic nie jest istotne, liczy się tylko chwila i jej istota. uśmiechając się sama do siebie i co chwile wzdychając czułam się jak nie z tego świata. jakby wyżej i lżej, jakby ta chwila unosiła mnie całą ponad. czasem zastanawiam się, czy istnieje zbyt szczera szczerość i serdeczność, czy takie postępowanie nie graniczy z nieuczciwością, czy to nie zwykłe przywłaszczenie.? bądź co bądź znajduję złoty środek, między swoistym pesymizmem, a nadmiernie optymistyczną postawą. ‘rozpalasz we mnie poczucie szczęścia, z każdym Twoim uśmiechem...’
|
|
|
|