 |
imxnotxsweetx.moblo.pl
Siedziałam na wycieraczce przed swoimi drzwiami a łzy leciały jedna za drugą. Pamiętam jak kiedyś bardzo dawno temu stojąc w dokładnie tym samym miejscu co chwilę
|
|
 |
|
Siedziałam na wycieraczce przed swoimi drzwiami, a łzy leciały jedna za drugą. Pamiętam jak kiedyś, bardzo dawno temu, stojąc w dokładnie tym samym miejscu co chwilę temu, ktoś mnie przytulał i głaskał po włosach tak szczerze i prawdziwie jak nikt inny. Był tam wtedy nie z przymusu, tylko sam dla siebie, może też trochę dla mnie... Wtedy też miałam łzy w oczach, chociaż były to zupełnie inne łzy. Chciałam tylko stać w mileczniu już zawsze, żeby słowami nie popsuć tej całej magii, którą tak dobrze pamiętam... Nie wiem co zostało do dziś z tamtej odległej chwili: ciepło, bliskość, uczucie, jedno wypowiedziane wtedy zdanie, wiara w to wszystko? Może coś zniknęło, może coś się zmieniło, ale wtedy było na pewno, niepodważalnie. A dziś na tej mojej wycieraczce jest tylko zimno, chłód, przymus, brak chęci, brak czasu, zrozumienia i bliskości, czyli brak tego wszystkiego, czego tak bardzo teraz potrzeba. Po prostu brak Kogoś, przez duże 'M'... Blisko a daleko. Coraz dalej.
|
|
|
|
'Mgła marzeń sennych powoli opadła i powracając do domu stwierdziłam z przerażeniem, że nie ma już ogrodu, półdzikich krzewów róży, drzew pielęgnowanych przez ojca, nie ma murów, drogi, furtki, niczego. Świat marzeń stał się nieosiągalny.'
|
|
|
|
Opary dziecinnej naiwności w wieczność unoszą się nisko, zaciągnąć się nią aż do nieprzytomności samej. Tętno przyspiesza, przekraczając prędkość dozwoloną w obszarze zabudowanym. Jakiś zbłąkany oddech ociera się o kostkę. Nic, tylko się wpatrzeć w zielony nieboskłon Utonąć w ciemności, zachłysnąć się chwilą.
|
|
|
|
'Nie pytasz, nie oczekujesz słów... Widzisz w mych oczach cały ten ból, żal i strach I widzisz łzy spływające po policzkach... Ból, który nigdy nie zniknie Żal tkwiący w mej głowie... I pustka wdzierająca się w serce...'
|
|
|
|
Chcę ujrzeć niebo twoimi oczami, chcę usłyszeć śpiew ptaków twoimi uszami, chcę powąchać kwiatów tak, jak ty je czujesz. Chce poznać wartości ludzkie, znaleźć ustosunkowanych pozytywnie przyjaciół, godną pozycję w alterntywnym świecie. No tak, przecież to tak dużo.
|
|
|
|
Mówiłeś: warto, jak ptak ulecieć, dać chwili żyć, odnaleźć sens, a puste słowa jak ptaki wędrowały po ustach twych - myślałam. Jeden raz mnie kochałeś, jeden za mocno, o jeden z dużo. Księżniczka przeznaczenia, tak mi było, dopóki pasja wplatania dłoni we włosy, dopóki my. W świecie nowych idei, w pozorach zagubiona, krzyczałam. Znikły, moje aspiracje, marzenia, bezczas im było. Człowieku, uwierz.
|
|
|
|
mam papier, nożyczki, klej i farbki. zrobię sobie przyjaciela.
|
|
|
|
Krople deszczu spływały po szybie. Przez pewien czas przyglądałam się temu zjawisku, jednak po chwili zrozumiałam że to coś mi przypomina. Każda kropla była efemeryczna, delikatna i przezroczysta. Nie miała tajemnic, widziałam ją na wylot. Po chwili spadała delikatnie na parapet i zbierała się w brudną kałużę. Zrozumiałam, że każdy z Nas jest taką kroplą. Czystą i nieskazitelną, dopóki nie wejdzie wśród innych ludzi. Potem tajemnice ściskają go za gardło i nieskazitelne krople produkują już tylko oczy...
|
|
|
|
'Kochać to znaczy mieć tę wytrzymałość, która pozwala przechodzić przez wszystkie stany, od cierpienia do radości, z tą samą intensywnością.'
|
|
|
|
Dajesz siłę, by znaleźć nadzieję. Przerażona, nieprzygotowana dziewczynka zaginęła w ciemności, zamknęła się w sobie, upadła. Nie ogląda dzisiejszego świata, nie rozumie słabości ludzi. Żyje tylko tym, co ma. Tylko tym, co zdoła sobie wyimaginować. W jej świecie nie ma tego samego dawnego uśmiechu, brakuje szczęścia. W jej oczach nie ma błysku, nie płacze już ze szczęścia. Ona - mała, delikatna, ty silny. Przy tobie czuje się bezpiecznie. Przeżyje, jeśli tylko będziesz koło niej.
|
|
|
|
oddechem dotykam powietrza, wiatr muska moją szyję, oczy uparcie wpartują się wprost w słoneczną kulę. przyglądam się biedronce pokonującej olbrzymią odległość która dla mnie jest jedynie kilkoma centymetrami. patrzę na matki czule spoglądające na swoje pociechy obrzucające się piaskiem. nieopodal zakochana para poznaje się zmysłami. marzenia zajmują teraz poważną część moich myśli. przez moment są całkiem realne, na wyciągnięcie ręki! jednak toksyczna myśl że to tylko złudzenie drąży otchłań mojej podświadomości. trucizna.
|
|
|
|
'Dla niej wszystkie dni były jednakowe. A wszystkie dni są takie same wtedy, kiedy ludzie przestają dostrzegać to wszystko, czym obdarowuje ich los, podczas gdy słońce wędruje po niebie.'
|
|
|
|
Dodaj komentarz