 |
immortal66.moblo.pl
Chce żebyś o mnie nie zapomniał żebyś w każdej kolejnej kobiecie szukał mojego zapachu smaku kształtu mojego głosu mojego spojrzenia delikatności mojej skóry mojej
|
|
 |
|
Chce żebyś o mnie nie zapomniał, żebyś w każdej kolejnej kobiecie szukał mojego zapachu, smaku, kształtu, mojego głosu, mojego spojrzenia, delikatności mojej skóry, mojej nieobliczalnej radości, mojego zachwytu.!♥
|
|
|
|
I wyobraź sobie, że kiedyś patrzyli sobie w oczy...
|
|
|
|
Lubię za Tobą tęsknić wieczorami. To mój ulubiony przejaw masochizmu.
|
|
|
|
Ale jeśli chcesz, możesz odejść, a ja i tak cię nie zapomnę, pamiętam wszystkich, którzy odeszli.
|
|
|
|
Lato idzie, ludziom się w głowach pierdoli, miłości im się zachciewa.
|
|
|
|
Udawanie, że nic się nie stało, to w pewien sposób unikanie prawdziwego życia, bo próbując udawać, że coś cię nie obchodzi, niepostrzeżenie odcinasz także swoje uczucia. Więc nie odczuwasz szczęścia, smutku, złości, nie czujesz się kochany i nie czujesz, że kochasz.
|
|
|
|
Do not leave the people I'm with them all the time even when I speak in the face the hardest of truths, but I respect those who will pay me the same the rest I say nothing except that we knew each other.
|
|
|
|
Nie zawsze żyje dobrze, bo żyje chwilą.
|
|
|
|
'Żałosne. Gdy mężczyzna bawi się uczuciami, oszukuje, zdradza i wraca błagając o drugą szansę, by za chwilę znów złamać serce. Udawane emocje, to opanował do perfekcji. Za każdy jego błąd, płaci swoimi wyrzutami sumienia, czując się winna, mimo że nic nie zrobiła. A co jest najlepsze? Kiedy ona popełniła mały błąd, on syczy tylko, że nie zasługuje na przebaczenie. Ironia.'
|
|
|
|
- A jeśli pewnego dnia będę musiał odejść.? - spytał Krzyś, ściskając Misiową łapkę. - Co wtedy.? - Nic wielkiego. - zapewnił go Puchatek. - Posiedzę tu sobie i na Ciebie poczekam. Kiedy się kogoś kocha, to ten drugi ktoś nigdy nie znika
|
|
|
|
Będąc przy Tobie zawsze się uśmiecham, ale czy to tylko o to chodzi ? / immortal66
|
|
|
|
'Są takie momenty, kiedy każdy z nas ma dość... dość krzyczących wiecznie rodziców, dość wysłuchiwania z ust mamy swoich wad, dość deszczu, dość upałów, dość łez wycieranych nocą w poduszkę, dość samotnych spacerów ze słuchawkami w uszach, dość wszystkiego. Wtedy najchętniej wybieglibyśmy z domu pakując w torbę portfel, prince polo, butelkę z mineralną wodą i ucieklibyśmy na dworzec czekając na pociąg do wiecznego szczęścia. Na pociąg do miejsca gdzie nikt nas nie zna, gdzie można by było ułożyć wszystko od nowa. Ułożyć tak jak sami tego chcemy. Pojechać w miejsce, gdzie moglibyśmy być reżyserami własnego życia.'
|
|
|
|
Dodaj komentarz