 |
|
"Gdzie jesteś?!" - krzyczę przebijając się przez warstwę kurzu, ran, złośliwości i Twoich grzechów. Znajdę Cię. Będę szukać do ostatniego oddechu. /glosneszepty
|
|
|
|
Peron numer trzy, dwadzieścia jeden minut spóźnienia, tłum ludzi i blond włosy okalające najpiękniejszą twarz na świecie. Wciąż widzę moje słońce w niebieskiej bluzie ubrane w cudowny uśmiech. Wciąż widzę moją szczęśliwą W, i kurwa, umieram za nią. /glosneszepty
|
|
|
|
Dziś jest tym jutrem, tymi jutrzejszymi oczami koloru czekolady, które błądzą po świecie z nadzieją ucieczki od mego troskliwego spojrzenia. Moje oczy były kiedyś niebem, dziś są lodem. Twoje były słodką czekoladą, dziś są gorzkim żalem. Obie jesteśmy cmentarzem poranionych myśli. Nie patrz na mnie i nie roztapiaj lodu, mój Lucyferze. /glosneszepty
|
|
|
|
Najsmutniejsze w tej historii nie było pożegnanie. Najsmutniejsze były jej oczy, gdy mówiła "żegnaj". Najsmutniejsze były jej dłonie, które nieudolnie starały się nadążyć za potokiem łez, aby je wytrzeć. Najsmutniejsze były jej usta, które wypowiadały najsmutniejsze słowa. To nie pożegnanie było najsmutniejsze. To ona była najsmutniejszym ze wszystkich smutków na ziemi. /glosneszepty
|
|
|
|
Dodaj komentarz