|
fireinthedark.moblo.pl
Ludzie zranią opuszczą wyszydzą .. Jedyną rzeczą która Ci po tym wszystkim pozostanie będzie poczucie jednej wielkiej porażki które zapamiętasz do końca .
|
|
|
Ludzie zranią , opuszczą , wyszydzą .. Jedyną rzeczą , która Ci po tym wszystkim pozostanie , będzie poczucie jednej , wielkiej porażki , które zapamiętasz do końca .
|
|
|
Wszystko już zrozumiałam , poza faktem , dlaczego kiedykolwiek Cię pokochałam .
|
|
|
Możesz spalić zdjęcia, usunąć z oczu wszystko, co przypomina ci o nim, starać się zapomnieć... Ale w sercu i tak pozostanie rana, którą potrafi wygoić tylko czas. Czas bez ukochanej osoby ..
|
|
|
ból. niesamowity, rozdzierający od środka. nie sposób go ukoić. myślała, że kolejne cięcia na nadgarstkach uczynią ją szczęśliwą. w ten sposób mydliła sobie oczy już od dawna. co da jej śmierć? uchroni. uchroni od niego. od jego spojrzeń, gdy patrzy na ciebie, jak na zabawkę, którą kiedyś lubił się bawić, ale znudziła mu się, więc wrzucił w ogień. uchroni przed widokiem jego z inną. śmiejących się, pozornie zakochanych. ale już nie zazdrości. wiedziała, że z tamtą postąpi tak samo //fireinthedark
|
|
|
siedzieli. widząc całującą się parę, dziewczyna zapytała -dlaczego ty nigdy nie kochałeś mnie tak mocno, jak oni kochają siebie? -zaśmiał się. -bo ja ciebie kochałem bardziej. //fireinthedark
|
|
|
Szczęście jest rzeczą względną, może dlatego tak rzadko przychodzi?
|
|
|
Pożegnałam cię. Niby gotowa na to wszystko. Niby szczęśliwa, niby beztroska. Łudziłam się, że to jeszcze nie koniec. Nadzieja sprawiła, że uwierzyłam w ten miraż, sen... Lecz rzeczywistość przerwała tą cienką nić wiary w Nas. Wróciłam. Już nie ma Ciebie. Lecz nadal czuję, że spierdoliłam wszystko! :/
|
|
|
Każdego dnia, budzę się z myślą o tobie... Zastanawiam się, co zrobiłam źle, by po chwili dojść do wniosku, że wina nie leży już tylko po mojej stronie...
|
|
|
Gdy twe słowa po raz kolejny mnie zranią, mimo kotła uczuć, który się we mnie zagotuję, postaram się uśmiechnąć, odpowiedzieć, że żyje się dalej, odwrócić się na pięcie, i mimo rozpaczy odejść z godnością...
|
|
|
|