|
fiducia.moblo.pl
Mam już swoje piekło na ziemi jest nim miłość do Ciebie
|
|
|
Mam już swoje piekło na ziemi, jest nim miłość do Ciebie
|
|
|
13.01.2014 - ta data wryła mi się w pamięć już na stałe, tego dnia odeszła moja przyjaciółka, siostra, najbliższa mi osoba.
Zabrał mi ją rak, cholerny rak kości.
Oh ile bym dałaby się z nią zamienić, ona miała większe prawo, aby żyć, miała do tego chęci.
Obdarzała radością każdą osobę, którą spotkała.
Więc czemu nie siedzi teraz koło mnie?
Zasługiwała na życie, które zostało jej odebrane, przez wielce sprawiedliwego boga.
Gdzie tu sprawiedliwość do jasnej cholery?!
Czy to sprawiedliwe, że tak dobra osoba musiała opuścić nasz świat, choć tak bardzo pragnęła na nim zostać?
A w tym wszystkim najgorsze jest to, że męczyła się, przez wiele lat, żyła w bólu i strachu przed śmiercią, dusiła to w sobie by nie martwic innych.
Umierała w bólu, a ja nie mogłam nic zrobić, nie mogłam jej pomóc.
Tak bardzo chciałam ją choć trochę odciążyć i zabrać przynajmniej odrobinę jej cierpienia.
Ale nie potrafiłam, nie mogłam, nie dałam rady jej uratować.
Mam poczucie winy, prześladuje mnie przez cały ten cza
|
|
fiducia dodał komentarz: |
24 marca 2015 |
|
Noc. Chwila w której może wydarzyć się wszystko. To właśnie wtedy płaczesz ze szczęścia, bądź też krztusisz się własnymi łzami i masz problem ze złapaniem oddechu. Nocą jesteś w stanie uwierzyć we wszystko, w każde słowo. To wtedy mówisz o swoich uczuciach i zrzucasz maskę. Maskę na której masz wypisane "Tak. Wszystko w porządku. Tak. Jestem szczęśliwy. Nie. Nie mam problemów." Gdy jest ciemno myśli zaczynają Cię przytłaczać, zaczynasz myśleć i wspominać. A jedyne co przychodzi Ci do głowy to wszystkie kompromitujące sytuacje, wszystkie przykre słowa jakie usłyszałeś w ciągu tych kilkunastu lat. Nocą nic nie da się ukryć. Dopiero wtedy można Cię poznać. Prawdziwego Ciebie.
|
|
|
Zanim osądzisz mnie i moje życie, włóż moje buty, przejdź ścieżki życia, które ja przeszłam, przeżyj moje bóle, smutki i cierpienia. Wytrwaj tyle ile ja wytrwałam, upadnij tam, gdzie ja upadłam i podnieś się tak samo jak ja się podniosłam. Kiedy już naprawdę poznasz moją historię, będziesz miał prawo żeby oceniać mnie, moje życie i moje decyzję, tylko myślę, że Cię to przerośnie.
|
|
|
Nie przyzwyczajaj się do mnie, nie zapamiętuj mojej twarzy, nie pamiętaj, ile łyżeczek cukru wsypuję do herbaty, zapominaj, jak się ruszam, jak ubieram, jak pachnę. Nie przywiązuj się do mnie - ja mam w zwyczaju uciekać.
|
|
|
|