 |
evolet.moblo.pl
Rozpaczliwie zakochani wymyślamy sobie postaci naszych partnerów żądając od nich by byli tacy jacy nam są potrzebni a potem załamujemy się kiedy nie chcą odgrywać
|
|
 |
| evolet dodano: 18 grudnia 2011 |
|
|
Rozpaczliwie zakochani wymyślamy sobie postaci naszych partnerów, żądając od nich, by byli tacy, jacy nam są potrzebni, a potem załamujemy się, kiedy nie chcą odgrywać roli, jaką im przydzieliliśmy.
|
|
|
| evolet dodano: 18 grudnia 2011 |
|
|
to już ostatni wiersz dla ciebie więcej nie będzie' powiedziałam, potem zakleiłam list znaczkiem i wrzuciłam w podłużny otwór skrzynki płaskie kwadratowe serce.
|
|
|
| evolet dodano: 18 grudnia 2011 |
|
|
Nigdy nie powiesz nic więcej, choćbyś chciał i choć mnie trzymasz za rękę, puścisz i tak .
|
|
|
| evolet dodano: 18 grudnia 2011 |
|
|
jej oczy przesiąknięte były szarością. melancholia pływała w jej bladoniebieskich tęczówkach. spoglądała beznamiętnym wzrokiem w okno. przeważnie krwistoczerwone usta - pobladły. ramiona opadły w bezradnym geście. energia i elementy potłuczonego uśmiechu ulotniły się gdzieś w bezkresne przestworza. cała barwa tego dnia zmieniła się w ponury, szaro-bury obraz potępienia. wszystko straciło swój codzienny kierunek. była pasażerem w samolocie donikąd. ogień się wypalił. ten ogień, który przez tak długi czas usiłowała rozniecić w jednej chwili obrócił się w popiół. tylko garstki spalonego chrustu przewalały się tu i tam. poczuła w ustach cierpki smak. czy to już czas by odejść? dokąd?
|
|
|
| evolet dodano: 18 grudnia 2011 |
|
|
Nerwica objawia się w różny sposób, jedni myją ręce i gromadzą czasopisma, inni układają puzzle i gromadzą wspomnienia.
|
|
|
| evolet dodano: 18 grudnia 2011 |
|
|
- tylko doskonała pamięć czyniła mnie wyjątkową
- możliwe, lecz jeśli chcesz być wyjątkowa, możesz zostać sama
|
|
|
| evolet dodano: 18 grudnia 2011 |
|
|
przepraszam, pamiętam zbyt wiele złego.
|
|
|
| evolet dodano: 18 grudnia 2011 |
|
|
choć byłeś jaki byłeś, chciałam łapać płatki śniegu zanim spadną ci na serce. chciałam pilnować, by nie stopiły się z nim albo, co gorsza, nie roztopiły go. niedługo zima nadejdzie, do tego czasu powinieneś znaleźć kogoś kto by Ci serce rozgrzał, bo nie mogłam już Cię uratować przed twoim nieumierającym smutkiem..
|
|
|
| evolet dodano: 18 grudnia 2011 |
|
|
nawet idąc pod wiatr, nadawać sens istnieniu .
|
|
|
| evolet dodano: 18 grudnia 2011 |
|
|
bo to czego brak nam to świat, w którym nie ważne są słowa,
bo to czego brak nam obojgu to czas, który biegnie od nowa
|
|
|
| evolet dodano: 16 grudnia 2011 |
|
|
Czy wszystko pozostanie tak samo, kiedy mnie już nie będzie? Czy książki odwykną od dotyku moich rąk, czy suknie zapomną o zapachu mojego ciała? A ludzie? Przez chwilę będą mówić o mnie, będą dziwić się mojej śmierci - zapomną. Nie łudźmy się, przyjacielu, ludzie pogrzebią nas w pamięci równie szybko, jak pogrzebią w ziemi nasze ciała. Nasz ból, nasza miłość, wszystkie nasze pragnienia odejdą razem z nami i nie zostanie po nich nawet puste miejsce. Na ziemi nie ma pustych miejsc.
|
|
|
| evolet dodano: 16 grudnia 2011 |
|
|
Kiedy umrę kochanie
gdy się ze słońcem rozstanę
i będę długim przedmiotem raczej smutnym
czy mnie wtedy przygarniesz
ramionami ogarniesz
i naprawisz co popsuł los okrutny
często myślę o tobie
często piszę do ciebie
głupie listy - w nich miłość i uśmiech
potem w piecu je chowam
płomień skacze po słowach
nim spokojnie w popiele nie uśnie
patrząc w płomień kochanie
myślę - co się też stanie
z moim sercem miłości głodnym
a ty nie pozwól przecież
żebym umarła w świecie
który ciemny jest i kolor jest chłodny
|
|
|
|
Dodaj komentarz