 |
essenyaa.moblo.pl
‘Po prostu nie byłam w stanie plakać i tyle. Czułam się tak jak gdyby utknęły we mnie łzy i powietrze i w ogóle wszystko..’
|
|
 |
|
‘Po prostu nie byłam w stanie plakać, i tyle. Czułam, się tak, jak gdyby utknęły we mnie łzy i powietrze i w ogóle wszystko..’
|
|
|
|
‘ Była z ojcem na plaży. Poprosił, żeby sprawdziła temperaturę wody. Miała pięć lat i ucieszyła się, że może się na coś przydać. Podzeszła do brzegu i zanurzyła stopy. -Zamoczyłam nogi, jest zimna - zawołała. Ojciec wziął ją na ręce, zaniósł nad wodę i bez ostrzeżenia wrzucił do morza. Wystraszyła się, ale potem spodobało jej się to. -No to jaka jest woda? - spytał ojciec. -Dobra - odpowiedziała. -Więc odtąd, gdy chcesz coś poznać, zanurz się w tym cała bez namysłu.’ < 3
|
|
|
|
‘Uśmiechałam się. Wielki tłum znajomych nie pomógł mi w walce z samotnością. Uśmiechałam się fałszywie. Raziłam tym fałszem, nieszczerością... Raziłam smutkiem. I tęsknotą. Żalem. Ale uśmiechałam się, bo nie chciałam psuć dobrego wrażenia. Nikt nie wiedział, jak jest. Nikt nie wiedział, że wciąż b o l i.’
|
|
|
|
‘Niczego nie poznaję. Są jakieś dźwięki, kolory, kształty, zapachy, ale nic nie ma sensu. Nic nie układa się w spójny ciąg. Jest jakiś Świat, ale błąkam się po nim, nie mogąc znaleźć sobie miejsca. Wszystko ma konsystencję oprócz mnie. Ja gdzieś zniknąłem.’
|
|
|
|
‘Myślałam, że się wreszcie odnajdę. Ale wciąż tylko się gubię. Beznadziejnie gubię. Chciałam zdobyć siłę, żeby wziąć życie w swoje ręce. Ale wciąż czekam, aż coś rozwiąże się samo. Zrozumiałam, że można mieć świat, o jakim się zamarzy. Że siłą umysłu da się stworzyć swoją przyszłość. Wystarczy wiedzieć dokładnie, czego się chce. Najgorsze, że ja wciąż nie wiem...’
|
|
|
|
"Zamknąłem oczy, usłyszałem wiatr i odgłosy wody płynącej miękko i szybko w rzece. To była piękna chwila, wiedziałem jednak, że nie potrwa długo, że oddali się ode mnie jak coś wyrwanego mi z objęć, i że będę gonił, aby to odzyskać, rozpaczliwie samotny, bardziej niż jakiekolwiek stworzenie tego świata."
|
|
|
|
„Czula sie tak, jakby byla chora na cos okropnego i nieuleczalnego - i nie miala do kogo zwrocic sie o pomoc. Nikt nie mogl jej, zreszta, udzielic pomocy. Nikt na calym swiecie. Problem naczelny polegal na tym, ze nie znala ni przyczyn, nie przebiegu swej choroby, nie wiedziala o niej nic i nie umialaby podac objawow ani czestotliwosci wystepowania atakow. Co gorsza, nie byla nawet pewna, czy chcialaby wyzdrowiec i powrocic do swego poprzedniego stanu - do niczym niezmaconej pogody, radoscizycia i wiary w przyszlosc. Nagle nic z tego nie zostalo. Gruz. Rumowiska. Dym snujacy sie nad zgliszczami.”
|
|
|
|
„W gruncie rzeczy wszyscy jesteśmy duże dzieci, mam tu na myśli naszą wieczną potrzebę akceptacji i nasz głód uczucia."
|
|
|
|
„Bądż dobra i pamiętaj,ze dobro na tym świecie zawsze zwycięża, szanuj to i poważaj, a sił swoich używaj zawsze w obronie prawości.Rób wszystko jak możesz najlepiej, a resztę pozostaw Bogu.”
|
|
|
|
„Pamiętaj: wolno ci stracić autorytet, nie wolno co stracić kontaktu.”
|
|
|
|
„ Drugi człowiek jest nam potrzebny - właśnie dlatego, że jest inny. "Im bardziej inny, tym bardziej ciekawy" a tymczasem to inność właśnie najbardziej dziś ludzi odpycha i straszy. Boją się jej tak, że wciąż na nowo się odgradzają, obudowują, opatrują etykietkami.”
|
|
|
|
"Nie płacz. Ludzie odchodzą, ale miłość pozostaje".
|
|
|
|
Dodaj komentarz