 |
| darko dodano: 7 kwietnia 2023 |
|
|
Zamknąłem naszą książkę, spaliłem, podeptałem, nie wrócę, nie odzyskam nic. Wszystkie najpiękniejsze słowa jakie wypowiedziałem rozprysły się w akcie tego pożegnania. Żegnaj, to chciałem napisać kiedy nie rozumiałaś co się zaraz stanie. Ta pustka mnie przeraża ta pustka niesie ukojenie.
|
|
|
| darko dodano: 7 kwietnia 2023 |
|
|
Powiedziałbym Ci brzydkie słowa ale odszedłem na zawsze. Widziałem, że to bardziej Cię zaboli. Boli.
|
|
|
| darko dodano: 6 kwietnia 2023 |
|
|
Albo dałem Ci wszystko co mogłem albo wyssałaś ze mnie całą energię i myśli. Wszystko co robię, robię z rozpędu po biegu z Tobą, wszytko co myślę i mówię to echo naszych chwil zachwytu.
|
|
|
| darko dodano: 5 kwietnia 2023 |
|
|
Zanim wiosna nowe życie zrodzi, ziarnko duszy przegnić musi, ludzkie serce wiatrem żalu zmrozić, łuski starych uczuć skruszyć.
|
|
|
| darko dodano: 5 kwietnia 2023 |
|
|
Może zapisałaś mnie ołówkiem kiedy ja użyłem atramentu. Starłaś mnie jednym ruchem a ja musze wyrwać całą stronę. Straszą myśli postrzępione.
|
|
| darko dodał komentarz: |
4 kwietnia 2023 |
|
| darko dodano: 3 kwietnia 2023 |
|
|
Próbuję jeszcze trochę dziś nie spać, jutro będzie dalej od żegnaj, bliżej chwili gdy z trudem przypomnę sobie kto zawinił. Dziś jeszcze czuję Twój oddech na skórze i choć ma posmak żalu, jest.
|
|
| darko dodał komentarz: |
3 kwietnia 2023 |
|
| darko dodano: 3 kwietnia 2023 |
|
|
Najczęściej jestem szczęśliwy tylko na ogół nie wierzę już sobie.
|
|
|
| darko dodano: 3 kwietnia 2023 |
|
|
Na szczęście jestem za stary aby uwierzyć że moje szczęście zależy od kogokolwiek. Zbyt młody aby nie cierpieć przez Ciebie.
|
|
|
| darko dodano: 3 kwietnia 2023 |
|
|
Jak można kogoś wkurzać tak mocno jak zachwycać? Jesteś pieprzonym diabłem.
|
|
|
| darko dodano: 3 kwietnia 2023 |
|
|
Chciałbym Cię zgubić ale chodzisz za mną dotykami wiatru, prawie zgubiłem Twój głos ale kiedy patrzę na Twoje imię śpiewa do mnie uśmiechami. Byłaś jak ten kwietniowy dzień, kiedy słońce wabiło kolorując świat, wzniecając muzykę z lasu, lecz kiedy otwierałem drzwi aby wpaść w promienie, zimne podmuchy ścinały z nóg, gniotły rozczarowaniem aż bolały kości. Poczekam na lato lecz nigdy nie zapomnę tej nadziei wisennych kłamstw.
|
|
|
|
Dodaj komentarz