|
Poczuła ogarniający ją ze wszech miar strach. Nie umiała nawet wytłumaczyć, czego się bała. Stała przy oknie. Wpatrzona w polną drogę udawała, że ten świat na zewnątrz jej nie dotyczy. Chciała przypomnieć sobie jakieś szczęśliwe chwile, grzebiąc w pamięci docierała do najdalszych zakątków własnej świadomości. I nagle jak światełko w tunelu, mała iskierka wypadająca z ogniska, w jej głowie zakiełkowała pewna myśl. Przez chwilę czuła się jak w innym świecie, taka współczesna Alicja w Krainie Czarów. Ale wiedziała. Wiedziała, że boi się znowu zaufać...
|
Dodaj komentarz