|
antyamy.moblo.pl
zależy mi ale nie walczę. dlaczego? bo już dawno przegrałam.
|
|
|
zależy mi ale nie walczę. dlaczego? bo już dawno przegrałam.
|
|
|
dlatego tak ważne jest, aby pozwolić pewnym rzeczom odejść, uwolnić się od nich, odciąć, zamknąć cykl, nie z powodu dumy, słabości czy z pychy. ale po prostu dlatego, że na coś już nie ma miejsca w Twoim życiu. zamknij drzwi, zmień płytę, posprzątaj dom, strzepnij kurz. przestań być tym kim byłeś, bądź tym kim jesteś.
|
|
|
niektórych błędów po prostu nie da się naprawić.
|
|
|
Wymieniasz mi Jego mankamenty, tak jakbym w ogóle miała jakieś prawo mieć wyrzuty za to, co było, tym bardziej, że moje zachowanie nie odstawało na zbyt dużą skalę. Przedstawiasz mi zaciekle, o dziwo nie na piśmie, szereg Jego wad. Mówisz mi, jaki to nieidealny jest, jak wiele brakuje Mu do człowieka jaki marzy się Tobie, a ja uśmiecham się ironicznie - dobrze, kochanie, bo to dla mnie ma być najlepszy, nie dla Ciebie.
|
|
|
i jeszcze jedno, nigdy nie wracaj .
|
|
|
antyamy dodano: 17 października 2012 |
|
w prawdziwej przyjaźni nie chodzi o to, żeby być nierozłącznym, tylko o to, żeby rozłąka nic nie zmieniała.
|
|
|
antyamy dodano: 17 października 2012 |
|
nie oceniaj ludzi po błędach, które popełnili. oceniaj ich po tym czego ich to nauczyło.
|
|
|
wszystko się zmieniło. mój charakter, mój wygląd, sposób myślenia i osoby, które mnie otaczają. z wyjątkiem jednego - Ciebie. nadal zajmujesz czołowe miejsce w moim sercu.
|
|
|
a ja znów zaczynam z tobą pierwsza rozmowę, mając świadomość tego, jak bardzo się poniżam .
|
|
|
gdybyś dostała możliwość cofnięcia się w czasie, znów byś go pokochała?
|
|
|
to niebywałe jak ludzie potrafią się przywiązać, jak uzależniają swoje życie od tego, co kochają, jak dają się obezwładniać tęsknocie i stracie. wspomnienia sytuacji, smaków, zapachów dotyku biorą wszelką górę nad rozsądkiem. przykuwają uwagę do głupot, a uśmiech roziskrza ich twarz na najbanalniejszy kawałek ciasta wręcz identycznie przyrządzonego jak to które wypiekała na co dzień mama. szarlotka odeszła wraz z nią. ludzie cierpią, choć życie podkłada im okazje do cudownych doświadczeń. lubią cierpieć, z obawy, że zapominając o bólu zapomną o tym jak dobre było to, co utracili.
|
|
|
Nie bardzo już interesuje mnie, co się dzieje z Twoim życiem i jak sobie z tym radzisz. Ale chyba nadal próbuję odnaleźć w swojej codzienności Ciebie.
|
|
|
|