 |
aggroberlin.moblo.pl
Dlaczego to było niewłaściwe dotykać Twojej twarzy? Dlaczego to było niewłaściwe zatrzymywać moją przestrzeń?
|
|
 |
|
Dlaczego to było niewłaściwe, dotykać Twojej twarzy?
Dlaczego to było niewłaściwe zatrzymywać moją przestrzeń?
|
|
|
|
Dlaczego to było niewłaściwe zostać z Tobą?
Dlaczego to było niewłaściwe pokochać Cię znowu?
Nie jestem jedyną, która wybrała tę drogę, nie jestem jedyną, która przyciągnęła Cię z powrotem i teraz wciąż tu jestem... Bez Ciebie.
|
|
|
|
Nie potrafię dopuścić do siebie istnienia jutra gdy zastanawiałam się nad swoim smutkiem. Kiedy byłeś tu i miałam Cię dla siebie, teraz nie mogę zrozumieć, że pozwoliłam C odejść, teraz wiem, że jedyną rzeczą jaką mogę zrobić to powiedzieć Ci, że nie potrafię normalnie żyć, jeżeli mam żyć bez Ciebie, nie mogę żyć, nie jestem w stanie poświęcać się już więcej dla dobra innych.
|
|
|
|
Nie potrafię zapomnieć tamtego wieczoru, wyrazu Twojej twarzy, kiedy odchodziłeś, zgaduję, że to tylko jedna z dróg jaką miała się toczyć nasza historia. Zwykle się uśmiechałeś, lecz wtedy w Twoich oczach widniał smutek, którego nigdy nie zapomnę.
|
|
|
|
Ciekawe jak się czujesz beze mnie obok, ciekawe czy brakuje Ci mojej miłości i czy żalujesz tego, jak ma sam koniec mnie potraktowałes. . Niestety chyba już nie będzie takiej okazji aby Cię o to zapytać. .
|
|
|
|
Przy Tobie dawałam z siebie wszystko co we mnie najlepsze, miłość, którą straciłam i której już nigdy nie odzyskam, bo zabrales ją ze sobą. Już nigdy nie będę mogła podarować nikomu miłości choćbym chciała. Zostałam bez niczego, zabrales to, co było dla mnie wszystkim, zabrales największą część mnie.
|
|
|
|
W końcu znajdujesz osobę z którą możesz wszystko, z którą uwielbiasz wszystko, począwszy od robienia kanapek poprzez rozmawianie, skończywszy na uprawianiu miłości, osobę przy której nawet najbardziej prymitywna czynność jak spacer w deszczu potrafi być czymś niezwykłym, czymś niecodziennym, każdy z nas czeka na osobę, dzięki której poranne wstawanie z łóżka będzie miało sens, kiedy już ją znajdziecie, nie pozwólcie sobie jej odebrać, szarpcie się z losem, ludźmi, walczcie z przeznaczeniem, ale nie pozwólcie pozbawić się szczęścia - ja swoją szansę straciłam, miałam taką osobę która już na zawsze będzie w moim sercu, będzie ze mną duszą, lecz nie ciałem.. to boli, cholernie boli.
|
|
|
|
Teraz jedyne czego teraz chcę, to spać. Nieważne czy po proszkach popitych tanim winem, czy ze zmęczenia po nieusilnym walczeniu ze samą sobą, bo kiedy śpię, nie jestem smutna, nie jestem wściekła ani nie jestem samotna ani nie muszę udawać miłą dla kogoś, kto okropnie denerwuje mnie swoim zachowaniem bo myśli, że wszystko mu wybaczę, niestety, ten czas już minął, byłam taka tylko dla jednego, kolejnych nie zniosę.
|
|
|
|
Lubie wpatrywać się w smugi papierosowego dymu, bo wtedy widzę Twoje spojrzenie, które przecież jest dosłownie wszędzie, a ja mimo wszystko powoli zapominam jak nerwowo sturczały się Twoje tęczówki, kiedy wypowiadałeś dwa, niezwykle prymitywne słowa względem mnie. Palę i podoba mi się połączenie Ciebie i powolnej śmierci, z każdą kolejną sekundą jestem coraz bliżej końca. Papieros za papierosem, sekunda za sekundą i umieram... raz, dwa, trzy - jestem coraz bliżej Ciebie, kochanie.
|
|
|
|
Momentem zwrotnym jest ten, w którym nie możesz się rozpłakać bo nie masz już na tyle łez, kiedy Twoje ciało nie potrafi zareagować na ten prymitywny ból wbijającego się noża w Twoje plecy przez sam los, a mózg nie jest w stanie przetworzyć pytania dlaczego życie tak strasznie kopie Cię w Twoją godność a Twoje ręce nauczyły się drżeć na tyle mocno, że trzymanie papierosa w ręku sprawia Ci problem.
|
|
|
|
Wiesz, trudno jest mi przyswoić rolę bycia dla Ciebie nikim, bardziej nikim niż za czasów, gdy jeszcze nie mieliśmy świadomości tego, że w ogóle istniejemy i jesteśmy sobie przeznaczeni.
|
|
|
|
Kolejna noc, kiedy patrzę w okno i widzę miejsce, w którym po raz pierwszy rozmawialiśmy, widzę też Twoje okno, przez które mi machałeś kiedy wracałeś do domu abyś choć przez chwilę przed snem mnie zobaczyć, brakuje mi tego wszystkiego, brakuje mi Ciebie. Jednak nie ma już najmniejszych szans na bycie ze sobą, straciliśmy siebie, straciliśmy wszystko.
|
|
|
|
Dodaj komentarz