Tak, możesz być dla mnie wszystkim. Wierzę w Ciebie i wierzyłam od pierwszej chwili naszego poznania. Możesz wszystko zmienić, wszystko ze mnie zrobić, co zechcesz. Tylko chciej tego i kochaj mnie bardzo. Mnie trzeba strasznie, bez pamięci kochać i trzymać z całej siły. Inaczej nie ma mnie. Ginę czasem nawet sama dla siebie. Sama siebie nie znam w takich chwilach.
— Stanisław Ignacy Witkiewicz
Wiesz jak bardzo postrzegałam Cię przez pryzmat opowieści innych ludzi. Chciałam wierzyć w to, że nic nie czujesz, że bawisz się kobietami, że bywam Ci potrzebna. Układ był jasny, czysty, bez zobowiązań. Chciałam wierzyć, że taka relacja mnie nie zniszczy. A Ty... wyłeś przy mnie... wyłeś z tęsknoty za swoim zmarłym ojcem. Nie byłeś ani silny, ani twardy. Byłeś zagubionym dzieckiem. Emocje niszczą... Mnie zniszczyły dzisiejszej nocy...
![teksty [19700]](/static/img/rss_ico.gif)
Dodaj komentarz
