To się zdarza kilka razy w życiu aby strach i nadzieja tak namiętnie tańczyli w oparach zauroczenia, włączmy im playlistę z miliardami kawałków, włączmy zapętlenie
Ta cisza tak boli, mimo głośnej muzyki, zdań wypowiadanych w głowie, krzyków w stronę kogoś kto zarządza losem. Mów do mnie, pisz do mnie abym mógł zapomnieć o rozsądku który straszy tragedią. Bądź bliżej abym w szaleństwie uczuć nie pamiętał o strachu konsekwencji.
Radość ponad szarym życiem, widzę że, czujesz tę więź, pragniesz jak ja, czy jednak Ciebie taż tak czasami boli, czy fale smutku pchają Cię w marzenie o nieistnieniu? Wszystko co miałoby łączyć nas, wszystkim czym mielibyśmy się dzielić, każdy uśmiech i dotyk prowadzi do znanego końca, gdzie pustka po rozstaniu zabije duszę, a my będziemy czekać na śmierć która zabije wspomnienia raju, który utraciliśmy.
![teksty [484]](/static/img/rss_ico.gif)
Dodaj komentarz
