Już nie wiem co jest dobre i realne Nie wiem już jak mam się czuć Kiedy pomyślimy, wszystko stanie się jasne Bo zostałam zjedzona przez strach Więcej o gwiazdach filmowych, mniej o matkach Wszystko kręci się wokół szybkich samochodów i wyprzedzaniu się nawzajem Ale to nie ma znaczenia bo jestem opakowana plastikiem I to sprawia, że moje życie jest tak cholernie cudowne Jestem bronią masowej konsumpcji I to nie moja wina, tak zostałam zaprogramowana Spojrzę na słońce i spojrzę w lustro na zewnatrz uśmiech , wewnątrz - strach, zakłopotanie, ból .Bywa czasem, że ogarnia nas bezgraniczne uczucie smutku, którego nie potrafimy opanować. Spostrzegamy, że magiczna chwila tego dnia dawno już minęła, a my jej wcale nie wykorzystaliśmy. Wtedy życie ukrywa przed nami cały swój kunszt, cały urok.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!