Jestem sam, cztery ściany pokoju. W środku czuje pustkę. Smutek, który ogarnia każdą komórkę mojego ciała. Wpatruje się w zegarek, oczekuje momentu, w którym znowu się zobaczymy. Rozwiejesz wszystkie moje wątpliwości, znowu napełnisz mnie szczęściem. Ogrzejesz zmarznięte ciało. Pokażesz naszą wspólną drogę, którą kroczymy już prawie dwa miesiące. Na horyzoncie ujrzę radość i spełnienie. Na te kilka godzin znowu przeniesiemy się do raju. Zasnę przy Tobie wiedząc, że nie potrzebuje niczego innego. I może powiem Ci w końcu jak bardzo Cię kocham. Wszystko po to abym pod wieczór wrócił do domu. Z nadzieją w sercu i uśmiechem na twarzy, oczekiwał następnego spotkania. Z każdą kolejną minutą cierpiał na brak twojej obecności. Znowu ogarnie mnie pustka, którą przy najbliższej okazji wypełnisz. Chore.
|