Niedzielne popołudnie, przespane za sobą mam dwanaście godzin, przed sobą mam notatki z historii na jutrzejszy sprawdzian, w tle słychać stare nuty z podstawówki, a słońce za oknem nie doprowadza mnie do łez. I wiesz co? Nie ma Cię, po prostu Ciebie nie ma, jakby Cię nigdy nie było. Jakbym to była stara ja, przed Tobą, jeszcze tym przed Tobą. Taka tam ja zajęta szkołą i tylko sobą. I wiesz, czuję się wyśmienicie, wspaniale i ta swoboda ze spokojem jest zdumiewająca. Nigdy Ciebie więcej nie chcę, nigdy.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!