Może to dziwne, ale ostatnio nie śpię. Siadam na łóżku, z telefonem w ręku i przeglądam nasze stare zdjęcia. Nie jestem słaby ,ale w takich chwilach jakoś nie kontroluję łez cisnących się do oczu. Patrze na ciebie, przyglądam się każdemu Twojemu szczegółowi i zastanawiam się , czemu dziś Twój usmiech nie jest tak wyrazisty jak kiedyś. Zastanawiam się czemu to się skończylo. Czy tęsknisz. A może tylko mnie kochałaś tak mocno, może inni nie potrafią dać Ci tego szczęścia, jakie otrzymywałaś ode mnie. A może to tylko marzenia wyprowadzają mnie ku takim refleksjom. I mam ochotę, a nawet pilną potrzebę do ciebie napisać. Zapytać o to wszystko co nasuwa mi się do glowy,ale to bez sensu, bo wkońcu ja już miałem swoją szansę,którą zmarnowałem i to mi nigdy nie da spokoju,i nie zasnę. A bół przerwie śmierć... kiedyś na pewno. [z.j.s.k]

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!