Jeszcze niedawno twierdziłam, że prawdziwa przyjaźń nigdy się nie kończy i, że nasza przyjaźń jest tą prawdziwą. Twierdziłam, że mimo to, że mamy przerwę, że nie rozmawiamy tyle co kiedyś, że się nie spotykamy tyle co kiedyś to, że jednak to wróci. Byłam tego tak cholernie pewna. Przecież przyjaźniliśmy się 13 lat, prawie całe nasze życie! Zawsze byliśmy razem, zawsze mówiliśmy sobie wszystko, planowaliśmy udowodnić innym, że przyjaźń męsko-damsko istnieję.. Zaczęliśmy to psuć ale tak jak mówie, wierzyłam, że to naprawimy. Dziś, gdy zobaczyliśmy się po 7 miesiącach. Jedyne co mogę powiedzieć to, że było miło. Trzymam w ręku nasze zdjęcie, przytulasz mnie na nim i oboje się śmiejemy.. Gdyby ktoś zobaczył nas dzisiaj, nie uwierzyłby, że to te same osoby. Nawet ja już w to nie wierzę. Powiedz mi, co mam zrobić? Nie chce Cię stracić.. Znów popełniłam błąd.. Przecież ja już Cię straciłam..
|