Pomimo tego co było, co zawsze będzie, przestań, stój. Zatrzymaj się i popatrz. Chwyć drżące ręcę i nie pozwól żeby kolejny raz się wyślizgnęły. Popatrz prosto w oczy i zauważ coś więcej niż tylko tęsknote i lzy. A teraz powoli się odsuń. Zasłoń twarz i zastanów się nad tym jak żyjesz. Rozpamiętując przeszłość nie myślisz o przyszłości. Częścią siebie jesteś Ty sam, naucz się wkońcu być. Dla siebie, dla innych. Przeżyj jak najlepiej to cholerne życie i się zamknij.
|