Nauczyła się nakładać na usta uśmiech, jak pomadkę. Różne kolory, na różne okazje... Schowała marzenia do kieszeni, zaczęła żyć rzeczywistością... A moje życie- jeden wielki dramat, z nutą miłości i szczyptą namiętności, garścią naiwności i wiadrem nadziei...Więc zaczęła sprzątać pokój z Twoich słów...

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!