i ta cicha nadzieja nie daje mi spać że pewnego pięknego dnia zobaczę Cię w progu mojego mieszkania i bukietem herbacianych róż w dłoniach i słowami ; przepraszam skarbie. żałuję wszystkiego. choć wiem że to sie nie zdarzy.... ale, ale.. ta nadzieja ta pojebana nadzieja ;(

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!