|
- Czy ofiarowałaś mu całą swoją miłość?
- Och, nie. Byłam jak akumulator. Z każdym dniem coraz bardziej się ładowałam.Teraz mam jej dwa razy więcej niż przedtem.
- Ale nie masz komu jej dać?
- Nie mam. I nie chcę się znów zakochać/ To sprawia taki ból.
- Odnaleźć źródło tego potwornego strachu?
- Tak.
- Co należałoby w tym celu uczynić?
- Przede wszystkim trzeba wrócić w to miejsce.
- I pozwolimy chłopcu przejść przez kolejne próby, zanim przystąpido tych poważnych, które zdecydują czy ma dość siły. Do tych naprawdę ciężkichprób dla niego jako człowieka.
- Czy wiesz że na wszystko co dzieje się wokół ciebie reagujesz zespontanicznością trzylatka?
- Nic nie zabija spojrzenia tak jak guma do żucia.
|
Dodaj komentarz
