Tak wiele myśli chodzi po głowie Tak wiele uczuć w sercu się kłębi I słów tak wiele - wypowiedzianych I tych, co gdzieś tam kryją się w głębi Tak wiele szczęścia, tyle miłości Tak z boku patrząc widzę swe życie Ale też bólu i samotności... Taka jest prawda chowana skrycie Pytasz, czy jesteś tego powodem Nic już nie powiem... sam tego nie wiesz? I tak powodów odnajdziesz tysiąc Ażeby tylko obronić siebie. Mówię do Ciebie tymi wierszami Licząc, że może w końcu zrozumiesz... Tymczasem słyszę te wszystkie słowa, Których wycofać przecież nie umiesz... Czytam to wszystko, co napisałam Wiesz, wtedy, jeszcze parę miesięcy temu I muszę stwierdzić, że mnie przerażasz Tak bliski jesteś temu dawnemu... Pewnie nie wierzysz, szukasz tu gniewu, Złości, przekory - i się obrażasz... Poczytaj sobie, może sam stwierdzisz To, czego jeszcze nie zauważasz Bowiem dlaczego - odpowiedz proszę Dlaczego wszystko gdzieś się rozmyło? I Twoje słowa - do mnie! Kochanej!? I dni te ciche, których nie było...

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!