Muszę tak wiele jeszcze przemyśleć Uciszyć smutek, pochować lęki. Chyba coś we mnie się załamało Nie umiem pierwsza wyciągnąć ręki... Ja wiem, jak zwykle znowu zapomnę I znowu będę tą dawną Magdą Tylko być może trochę smutniejszą, Bardziej ostrożną, a w sercu - dziką... Tak wiele we mnie żalu z Twej winy I proszę nie mów, że to nie ona Wiem, że wad wiele we mnie gdzieś siedzi Ale czy jestem niewydarzona? Nie chcę już nawet o tym rozmawiać Chciałam Ci tylko wspomnieć, co czuję Bo - mówiąc szczerze - wszystko mi jedno I nic już więcej nie oczekuję Już próbowałam tysiące razy Nie wnikam czemu się nie udało Tak czy inaczej, już mi się "nie chce" I siły we mnie też już za mało Może niesłusznie.... ale nieważne... Przecież nie na tym polega sposób Ja chcę po prostu, by było dobrze Ale do tego trzeba DWÓCH osób DWÓCH chęci, starań i DWÓCH czułości DWÓCH sił spokoju i chyba tyle... No i nad wszystko z DWÓCH stron miłości - Takiej nie tylko na dobre chwile..

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!