Przechadzam się w marzeniach swych po wypalonych słońcem uliczkach... Wiatr cierpliwie przelicza moje ciemne włosy... W powietrzu przesyconym symetrią... Nagłe, niespodziewane zrozumienie... Że w zasadzie to tylko tu i teraz mam te swoje siedemnaście lat... I że już nigdy potem smak ananasa takim bezwstydem nie skusi mojego języka, Że nie wpisze się w moją pamięć kroplą słodszą od miodu... Jestem sobą, kocham życie i od dziś nie będę żałować i będę po prostu sobą.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!