 |
|
Jedyny plus to to, że nie można się spóźnić, gdy nikt nie czeka.
|
|
|
|
Jak mówią daltoniści: życie jest jak tęcza, raz białe, raz czarne;D
|
|
 |
|
Pocałuj mnie w
usta
bo wewnątrz czuję się
pusto
Obejmij mnie mocno
ramionami
otocz ciepłymi i sennymi
marzeniami.
nawet gdy wali się
wszystko
chcę cię mieć
blisko
|
|
|
|
A moze jestem jak roza
trzeba sie pokluc zeby zerwac,
a moze jak chmura
przebiegam chicho wokol swiata tylko obserwujac,
a moze jestem jak platek sniegu...
jeden z wielu a inny niz wszystkie,
a moze jak deszcz
pojawiam sie niespodziewanie jednym potrzebna innym nie,
a moze jak lisc na wietrze?
nie wiem gdzie mnie poniesie
ale musze go sluchac.
a moze jestem
.. poprostu soba?
|
|
|
|
Chcę Ci przypomnieć siebie taką, jaką byłam poprzez te wszystkie lata, które mijały nam wspólnie, dni -
podczas których nasze myśli płynęły równolegle, świadome swej bliskości; wystarczyło napisać list, wyciągnąć rękę,
żeby napotkać Twoje słowa, Twój przyjazny gest. Chcę przywołać naszą przeszłość, naszą wspólną przeszłość,
chcę, żebyś na tych kartkach, które białe jeszcze piętrzą się przede mną, odnalazł drganie mojego żywego serca
|
|
|
|
Skłamałabym, twierdząc, że o nim nie myślę. Myślę. Czasami są takie dni, gdy jest w każdej godzinie,
i takie godziny, gdy jest w każdej minucie. Wciąż jeszcze zdarza mi się zasypiać i budzić z jego imieniem na ustach.
Często łapię się również na tym, że wypatruję jego twarzy w ulicznym tłumie...
|
|
|
|
Zjawiłeś się, uderzyłeś jak kometa w ziemię i zniknąłeś, pozostawiając po sobie ukryte diamenty.
|
|
|
|
Czyż nie lepiej radować się tym, co się kiedyś miało, zamiast rozpaczać, że coś przeminęło?
Radość można znaleźć nawet w rzeczach, które się skończyły.
|
|
|
|
Patrzę teraz w swoje wnętrze i widzę sytuacji bez liku
Wspominam stare czasy jakbym dotykał antyku
|
|
|
|
myślę o rzeczach mojemu sercu bardzo bliskich
Przeżytych chwilach w cieniu kamienic wysokich i niskich
Ten kawałek jest właśnie dla wszystkich którzy widzą, czują
Jak czas wszystko bezpowrotnie burzy
|
|
|
|
Ja tak jak Ty sięgam po wspomnienia, sięgam właśnie po nie
Patrzę na swe dłonie, spuszczam głowę, zamykam oczy
A potem ocieram swe skronie, zanim czas pochłonie
Wszystko o wspomnieniach co giną w płomieniach ognia zmian
Zobacz ile zaleczyłeś wieki temu ran
To ten stan kiedy nostalgia ogarnia Twą istotę wszerz i wzdłuż
Sięgasz do pamięci wycierasz z pamięci kurz
Nagle widzisz już obrazy czyste
Tak jak bez skazy zapamiętane wyrazy przemyśleń bohomazy
Cieszę się, że patrzę wstecz i nie czuję wtedy żadnej odrazy
|
|
|
|
Tysiące wspomnień, które wciąż wracają do mnie
Płomień płonie, tak proste płomień płonie
Każdy z nas w pomysłach tonie
I Tonie też w wspomnieniach
|
|
|
|
Dodaj komentarz
