 |
|
` Zadziwiające... Tyle pokoleń, i tak ciężko pamiętać. Kim byli, jak się zachowywali, o nas też nie będą pamiętać.
|
|
|
|
'Czasami wieczorami przyjeżdżał pod mój blok i przez domofon pytał, czy pójdę z nim na spacer. Schodziłam na dół i spacerowaliśmy. Zauważyłam po pewnym czasie, że nie spotykam się już z nikim wieczorami i tak ustawiam swoje plany, aby być w domu, gdyby na przykład wpadło mu do głowy podjechać, nacisnąć przycisk domofonu i zaprosić mnie na spacer. Tęskniłam za nim, gdy nie przyjeżdżał. Już wtedy, choć nawet nie można było nazwać tego, co odbywało się między nami, zaczęłam dostosowywać moje życie do jego planów. Już wtedy czekałam na telefon, sygnał domofonu lub dzwonek u drzwi. Już wtedy nie znosiłam weekendów, cieszyłam się na poniedziałki ..'
|
|
|
|
Nie umiem się Tobą nie przejmować, nie umiem.
|
|
|
|
Czytasz stare wiadomości i zastanawiasz się,
co zrobiłeś na tyle źle, że stały się już tylko
daleką przeszłością i pięknym wspomnieniem.
|
|
|
|
Pewne rzeczy się między nami po prostu nie wydarzą.
|
|
|
|
Chciałabym tylko wiedzieć czy jesteś z nią szczęśliwy...
Powiedz TAK, a wycofam się z Twojego życia na zawsze.
Jeśli powiesz NIE-zostanę przy Tobie,pomogę Ci...
|
|
|
|
'Na zawsze pozostał dla Niej kimś wyjątkowym. Niedoścignionym ideałem. Nawet nie próbowała Go szukać w innych mężczyznach..'
|
|
|
|
Brakuje Ci tylko jednej osoby. A wydaję się jakby nikogo nie było.
|
|
|
|
– Widziałam kiedyś kobietę w czerwonej sukni z dużym dekoltem, jak paradowała ulicami Ljubljany przy pięciostopniowym mrozie. Patrzyła przed siebie szklanymi oczami. Wzięłam ją za pijaną i chciałam jej jakoś pomóc, ale odtrąciła mnie, gdy chciałam jej dać moją kurtkę.
– Być może w jej świecie było właśnie lato, a jej serce rozpalała tęsknota za kimś, kto na nią czekał. Nawet jeśli ten ktoś istniał tylko w jej chorej wyobraźni, to przecież miała prawo żyć i umrzeć tak jak jej się podobało, nie sądzisz?
|
|
|
|
Z naszej miłości nic już nie ma.
- Prócz moich sinych oczu, bladych policzków, codziennych spazmów serca na Twój widok i mokrej poduszki... To masz rację, nic już nie ma.
|
|
|
|
`Zostawiła mnie po kilku miesiącach dla innego. Najbardziej żałuję, że w rozpaczy spaliłem te listy. Dzisiaj wydaje mi się, że wraz z nimi spłonęły wtedy moje pierwsze prawdziwe miłosne uniesienia.`
|
|
|
|
Dodaj komentarz
