 |
|
jestem samolubna, z nikim się sobą nie dzielę.
|
|
 |
|
istniała gdzieś na obrzeżach jego świata.
|
|
 |
|
człowiek miewa w życiu takie chwile,że lubi otaczać się przedmiotami, które przypominają smutek.
|
|
 |
|
Nie mam zielonego pojęcia, jak mogę połączyć równoległą miłość do kawy i spania.
|
|
 |
|
manifestuje moje fenomenalne powierzchnie tnące.
|
|
 |
|
Świat, w którym żyję, rozgrywa swoje dramaty obok mnie.
|
|
 |
|
A te dni ciszy, które dzielą nas opowiadają mi złe obrazy. Muszę to przetrwać, przeczekać trzeba mi, a jutro znowu pójdziemy nad rzekę.
|
|
 |
|
Twoje naturalne piękno zniknęło wraz z wygaśnięciem trzydziestodniowej wersji Photoshopa.
|
|
|
|