 |
|
nie brak mi odwagi, by w drodze wracać do wspomnień choć złego co za nami choćbym chciał nikt nie cofnie
|
|
|
|
życie potrafi ranić, jak ludzie którym ufamy, mimo że obiecywali, że zawsze już będą z nami
|
|
|
|
niespokojnie zerkałem na ciebie i chcialem wierzyć, że z tego o czym myślisz część jest o mnie.
|
|
|
|
kocham cię, choć często mówię przykre słowa, one cię ranią, wiem
|
|
|
|
kiedyś zmierzałem do szczęścia, dziś nie wiem sam, gdzie biegnę. bo niebo jest już chyba zbyt odległe
|
|
|
|
szczęście ma twoje oczy, pragnę w nie patrzeć
|
|
|
|
uwikłany w nasze sprzeczne sny. wieczne ja, wieczne ty. wieczne my
|
|
|
|
potrzebował jej bliskości, jej słów i wzroku. bez tego wszystkiego celą stawał się jego pokój
|
|
|
|
jeśli mam coś ciąć, to wspomnienia, bo to co między nami, dla mnie jest już bez znaczenia
|
|
|
|
mimo wszystko coś mówiło 'więcej' i gdy byliśmy blisko siebie splatało ręce
|
|
|
|
krew mi się ścina jak u ciebie widzę łzy , pójdę za tobą nawet w najgorszy syf
|
|
|
|
twoje cierpienie równa się moje, razem przeżyjemy nie jedna paranoje
|
|
|
|
Dodaj komentarz
