 |
wszystko miało się udać
być tak wspaniale
a siedzę na brzegu świata
i nie wiem co dalej
|
|
 |
- Ty nic nie rozumiesz !
- To mi wytłumacz.
- Po co ?
Tłumaczyłam Ci to już wiele razy,
a Ty nadal nie umiesz tego zrozumieć.
- Wytłumaczysz ?
- Boję się znów zaufać facetom.
Za dużo razy się zawiodłam.
- Ja Cię nie zranię, obiecuję.
- Chciałabym wierzyć Twoim słowom.
- Uwierz, proszę.
|
|
 |
i tracisz grunt
i nie potrafisz znaleźć drogi powrotnej do domu
kiedy Twój świat się rozpada
i gubisz się w ciemnościach
i wiesz, że jesteś sam
|
|
 |
W podróży życia czasami lepiej zadać sobie trochę więcej trudu i wybrać schody, zamiast podróżować windą. Nigdy bowiem nie wiesz, czy winda nie zepsuje się, i nie utkniesz między piętrami własnych możliwości.
|
|
 |
W każdym momencie naszego życia
jedną nogą tkwimy w świecie baśni,
a drugą w otchłani piekieł.
|
|
 |
- Usiądziemy na ławce w parku,
Wypijemy po tysiąc Tymbarków..
Wsadzimy polne kwiaty w butelki
I otworzymy żelki.
- Parku tam nie ma kochanie,
Lecz usiądziemy na polanie.
Do rączki dam Ci kwiatuszka
I szepnę Ci coś do uszka.
|
|
 |
Nosiła stokrotki w ciasnych kieszeniach,
wtykała zboże we włosy, brudziła nos
żółtymi mleczami i robiła kolczyki z wiśni..
|
|
 |
Biegła polaną i gubiła
wszystkie wspomnienia,
które utkwiły jej w sercu
|
|
 |
Ale nasze dłonie nadal są
Związane przy nadgarstku...
|
|
 |
Nigdy nie zapomnijcie o tym co przeżyliście i nie schodźcie ze ścieżki miłości . . .
|
|
 |
Wiesz, ile nocy spędziłam śniąc o najpiękniejszej historii miłości. O historii, gdzie jesteśmy ty i ja, wypełnionej czułością i drobnostkami. // Rebelde
|
|
 |
Nie jestem w stanie pomóc sama sobie, nie wiem co się ze mną dzieje i co czuje, to mieszanka złosci, bezsilnosci i poczucia zdrady, bólu ‘ // Rebelde
|
|
|
|