 |
|
Wiem. Miało być lepiej. Miałem być choć na chwilę, choć przez chwilę. Nie ma mnie w ogóle. Chciałem być już na zawsze, kolejny raz nie wyszło. Kolejny raz pozwalam byś się na mnie zawiodła. Ty i cała reszta tych, którzy na mnie liczyli. Nie wiem jak często wchodzisz na komunikator by sprawdzić czy jestem, czy jeszcze na to liczysz, czy czekasz aż się pojawię na te pół minuty. Ja nie potrafię tam wejść, za dużo kosztuje mnie kliknięcie w małą ikonkę na pulpicie. Od jakiegoś czasu sporo mam takich ikonek, chciałbym kliknąć 'usuń', by więcej nie musieć się męczyć, niestety, tego też nie potrafię. Potrafię już tylko przeprosić, chociaż sam nie wiem dokładnie za co, za ból, tęsknotę, mieszanie czy za to że jestem.
|
|
 |
|
Jestem jak król Midas na opak – co nie dotknę, to gówno.
|
|
 |
|
Znam Cię na wylot, czytam Ciebie jak otwartą księgę
Znam jak własną kieszeń, uwierz, znam jak własną rękę
Znam jak pacierz i fraszki, ze szkolnych listów i z ławki
|
|
 |
|
Znam Cię na pamięć zaufaj, ja znam Cię od podszewki.
|
|
 |
|
Dlaczego najpierw kochasz a potem się drzesz?-
Bo jestem człowiekiem, takiego mnie bierz.
|
|
 |
|
Może być tak, że skończy się to płaczem
może być tak, że cię więcej nie zobacze ,
może być tak, że skończy się to orgazmem,
może być tak, że znów będziemy razem.
|
|
 |
|
Wzięłam do ręki dziś moja rękę,
myślałam ze to za tobą tęsknie,
ale się okazało ze jednak nie
tak bardzo brakowało mi mnie
|
|
 |
|
daleko stąd,
gdzie słońce i kwiaty są wieczne,
poczułam największy chłód,
co zaprzeczył, że jeszcze masz serce.
|
|
 |
|
chciałbym tyle Ci opowiedzieć,
chciałbym wiele Ci dać.
choć sam nie wiem zbyt dużo o świecie
i też lubię się bać.
|
|
 |
|
Może jestem zagubiona, może każde miasto jest moje,
może nie należę nigdzie,
zgubieni jesteśmy oboje,
może to jest dom,
a może nigdy nim nie będzie.
Może nie potrzebuję fundamentów,
w sobie mam to miejsce
|
|
|
|